Οι φωνές και οι παραφωνίες στη χθεσινή συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ κυριαρχούν στο σημερινό Τύπο. Τα όσα διεμήφθησαν στην περίφημη συνεδρίαση αποτελούν προφανώς μία πιο ευγενή έκδοση των αντιστοίχων στο οκτάωρο υπουργικό συμβούλιο της Δευτέρας. Βαριές εκφράσεις, αλληλοκατηγορίες, επιθέσεις και απόδοση ευθυνών είναι οι πολιτικοί όροι. Την ίδια ώρα ένα νέο επικοινωνιακό εφεύρημα έρχεται να αντικαταστήσει το προηγούμενο της συναίνεσης: το δημοψήφισμα!
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να παίζει με όρους και συνθήματα και εμφανίζεται πολύ έτοιμη και ικανή να στήσει το οποιοδήποτε επικοινωνιακό σκηνικό, αρκεί να μην δουλέψει! Η ίδια ικανότητα δεν φαίνεται να υπάρχει και στο επίπεδο της πραγματικής πολιτικής. Υπουργοί ράθυμοι και χωμένοι στις διαδικασίες, βουλευτές διχασμένοι και αμήχανοι ανάμεσα στο γκρεμό της στήριξης της κυβέρνησης και στο ρέμα της λαϊκής απέχθειας και ένας πρωθυπουργός που φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο… Την ίδια ώρα ο Αντώνης Σαμαράς ενημερώνει ξένους ηγέτες για τις θέσεις της ΝΔ δίνοντας κατεύθυνση σε όλη αυτή τη δική μας εθνική αμηχανία… Η ΕΕ μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι πιστεύει μία αντιπολίτευση από το τι πράττει μία κυβέρνηση. Η λαϊκή αντίδραση στις πλατείες καταγράφεται πλέον ως πολιτική διεργασία και όχι ως παροδικό ρηχό χάπενινγκ. Οι πάντες μοιάζουν με τους απελπισμένους του μουράγιου που προσπαθούν στον ορίζοντα να διακρίνουν το πλοίο της σωτηρίας… Έρχεται; Ναι, έρχεται…
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να παίζει με όρους και συνθήματα και εμφανίζεται πολύ έτοιμη και ικανή να στήσει το οποιοδήποτε επικοινωνιακό σκηνικό, αρκεί να μην δουλέψει! Η ίδια ικανότητα δεν φαίνεται να υπάρχει και στο επίπεδο της πραγματικής πολιτικής. Υπουργοί ράθυμοι και χωμένοι στις διαδικασίες, βουλευτές διχασμένοι και αμήχανοι ανάμεσα στο γκρεμό της στήριξης της κυβέρνησης και στο ρέμα της λαϊκής απέχθειας και ένας πρωθυπουργός που φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο… Την ίδια ώρα ο Αντώνης Σαμαράς ενημερώνει ξένους ηγέτες για τις θέσεις της ΝΔ δίνοντας κατεύθυνση σε όλη αυτή τη δική μας εθνική αμηχανία… Η ΕΕ μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι πιστεύει μία αντιπολίτευση από το τι πράττει μία κυβέρνηση. Η λαϊκή αντίδραση στις πλατείες καταγράφεται πλέον ως πολιτική διεργασία και όχι ως παροδικό ρηχό χάπενινγκ. Οι πάντες μοιάζουν με τους απελπισμένους του μουράγιου που προσπαθούν στον ορίζοντα να διακρίνουν το πλοίο της σωτηρίας… Έρχεται; Ναι, έρχεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ