Γιατί με το δικό μου αυτοκίνητο;
Γιατί το υπηρεσιακό είναι σε περιπολία και δεν υπάρχει άλλο.Ακόμη και αν ήταν διαθέσιμο, πάλι δεν θα ήταν καλή επιλογή να το χρησιμοποιήσω, μιας και δεν έχει κλιματισμό και σε συνδυασμό με την άσχημη κατάσταση του εσωτερικού δεν είναι κατάλληλο για να κάθεσαι 8 ώρες εντός αυτού.
Επομένως βάρδια με το δικό μου όχημα,με τον κλιματισμό να δουλεύει και να ξοδεύω δικά μου καύσιμα. Κάνω υπηρεσία πληρώνοντας από την τσέπη μου σε μια Ευρωπαϊκή χώρα.
Είσαι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ θα μου πουν τα υπηρεσιακά συμβούλια,τα δικαστήρια,το κράτος, η κοινωνία και τα Μ.Μ.Ε. αν συμβεί το οποιοδήποτε περιστατικό και χρειαστούν εξηγήσεις! Δύο μέτρα και δύο σταθμά,χρόνια τώρα σε αυτή τη χώρα. Όταν είναι η ώρα της επίρριψης ευθυνών κρίνομαι σαν επαγγελματίας και όταν μιλάμε για έλλειψη κατάλληλων υποδομών και υλικοτεχνικής υποστήριξης επαγγελματικού επιπέδου όλοι απόντες (φυσική και πολιτική ηγεσία)!
Πέρα απο τη ζέστη και τα κουνούπια,το μυαλό μου τρέχει σε όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στην Αθήνα και πραγματικά θλίβομαι για την συμπεριφορά του πολιτικού μας αρχηγού.
Παρακολουθώντας τον, από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντα του, δεν ένιωσα ούτε μία στιγμή, ότι στέκεται πλάι μας στον καθημερινό αγώνα μας. Η ψυχολογία των συναδέλφων, νιώθω ότι αρχίζει να πιάνει πάτο και η ψυχολογία στην δουλειά μας είναι το σημαντικότερο όπλο!
Με τόσα προβλήματα σε αυτό το Σώμα,υπαρκτά και άλυτα, πιστεύοντας ότι ο πολιτικός αρχηγός σου, αδιαφορεί για σένα και αντι να σε στηρίζει, μονίμως αναφέρεται στην τιμωρία της πιθανής και ενδεχόμενης παραβατικότητας των Αστυνομικών, σε πιάνει απελπισία και άγχος για το μέλλον. Με απλή λογική κάνεις το συνειρμό, ότι «εφόσον δεν αποτελεί λύση των προβλήματων που αντιμετωπίζουμε, τότε είναι μέρος αυτών».
Επίσης σκέφτομαι ότι η αστυνομία αριθμεί 50.000 + προσωπικό. Η πυροσβεστική 11.000 +.Το λιμενικό αλλες 7.000 περίπου. Προσθέτω όλους αυτούς και τους πολλαπλασίαζω επί 4, μιας και όλοι έχουμε οικογένεια. Καταλήγω έκπληκτος σε ενα τεράστιο αριθμό ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια ομάδα. Που να προσθέσω και τους πρόσφατους συνταξιούχους με τις οικογένειές τους.
Είμαστε τόσοι πολλοί και δυστυχώς οι φωνές μας δεν ακούγονται καν σε αυτό τον τόπο!
Σας προτρέπω να κάνετε τον παραπάνω υπολογισμό και εν συνεχεία να συγκρίνετε τα μεγέθη, με τις 400 απολυμένες καθαρίστριες, που ΕΝΩΜΕΝΕΣ κέρδισαν τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή!
Αν από όλους εμάς καταφέρουμε και ξυπνήσουμε τουλάχιστον οι μισοί.Αν καταλάβουμε τη δύναμη της φωνής μας,αλλά και της ψήφου μας, τότε ίσως η κυβέρνηση αυτή και όλες οι επόμενες, μας πάρουν στα σοβαρά επιτέλους.
Ίσως μας αντιμετωπίσουν με το σεβασμό που μας αξίζει.Ίσως σταματήσουν να μας αγνοούν επιδεικτικά. Και αν κάποιοι από τους 300 της Βουλής έχουν κόμπλεξ και είναι ρατσιστές απέναντι στο θεσμό της Αστυνομίας,θα τους θυμήσουμε ότι πήραμε τον ίδιο όρκο να υπηρετούμε υπεύθυνα και αμερόληπτα αυτή τη χώρα και ότι είμαστε σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι.
Θα πρέπει βέβαια να ασχοληθούν σοβαρά και να μας δείξουν το δρόμο και οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές μας
Απο την μια, χαίρομαι προς στιγμήν,γιατί στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που διανύουμε, μέσα στο συρφετό, βλέπω και κάποια αξιόλογα άτομα στην Π.Ο.Α.Σ.Υ. που πραγματικά τιμούν την θέση τους και μάχονται σθεναρά.Άσχετα με το αν τους αγνοεί η κυβέρνηση.
Τους αγνοεί, γιατί ο τεράστιος αριθμός συναδέλφων που ανέφερα πιο πάνω δεν στέκεται πίσω τους όταν αυτοί διαπραγματεύονται,για το καλύτερο μέλλον όλων μας. Όλοι μαζί ενωμένοι,θα είμαστε δυνατοί. Μόνο τότε θα καταφέρουμε κάτι.
Ξέρω γράφτηκαν,γράφονται και θα γράφονται πολλά.Κουραστήκατε να διαβάζετε. Η κάθε ξενόφερτη μόδα,τα γρήγορα και τα ανούσια σήριαλ-reality show δυστυχώς είναι πάντα πιο ενδιαφέροντα στην εποχή μας. Την εποχή του άρπα κόλλα!
Το θέμα όμως είναι να ξυπνήσουμε επιτέλους κάποια στιγμή. Να ξεκολλήσουμε από τις δημοσιεύσεις,τα αρέσκω, την αποχαύνωση του ίντερνετ, των κινητών,της κατευθυνόμενης τηλεόρασης,της καθημερινής ρουτίνας και να αρχίσουμε να μιλάμε με τον συνάδελφό που είναι διπλα για το μέλλον μας. Μιλήστε τη γλώσσα τη σωστή, τη γλώσσα της λογικής έστω για μια ώρα την ημέρα!
Από την άλλη, κλείνοντας θέλω να απευθύνω μια ερώτηση στους εκλεγμένους συνδικαλιστές μας εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Εγώ που πληρώνω συνδρομές στην Ένωση χρόνια τώρα.Που υπηρετώ σε Τμήμα με 25 άτομα,δεν υπηρετώ στην Αμεση Δράση και τα ΜΑΤ, με πολλά υπηρεσιακά προβλήματα και χωρίς εξοπλισμό,κομμένα ρεπό, που δεν εχω μεγάλο παιδί για να έρθω στον αποκριάτικο χορό,που δεν παίρνω δώρο χαρταετό η τσάντα,ούτε καν φαρμακείο πρώτων βοηθειών η στολή εκστρατείας, πρέπει να συνεχίσω να πληρώνω 15 Ευρώ το τρίμηνο στην Ένωση ή θα μου τα κάνετε δώρο στο μέλλον;
Μην ακούσω κανέναν να μου πει οτι λαϊκιζω, γιατί κύριοι εσείς ξεκινήσατε πρώτοι εδώ και χρόνια το λαϊκισμό. Μετά απο πολυετή παρατήρηση των λόγων και των έργων σας, ειλικρινά και ευθαρσώς, λέω πως δεν έχετε καταφέρει απολύτως τίποτα σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Παρά μόνο σας βλέπω να στέκεστε πίσω απο τις επιτυχίες της Π.Ο.Α.Σ.Υ. και απλώς να είστε διοργανωτές εκδηλώσεων, φατσοβιβλιακοί επαναστάτες, μάνατζερ μεταθέσεων και διαχείρισης προσωπικού, κινούμενοι ανάμεσα σε βουλευτές, ταξίαρχους και χαμηλοβαθμους. Προτείνω να αρχίσετε να μάχεστε για την καλυτέρευση της καθημερινότητας όλων των συναδέλφων εδώ Θεσσαλονίκη και να μην αναφέρεστε μονίμως σε υπηρεσίες που αριθμούν πάνω απο 500 άτομα. Και ο τελευταίος συνάδελφος στο πιο απομακρυσμένο Τμήμα να αποτελεί κύριο μέλημα σας.
Από καρδιάς εύχομαι περαστικά και καλή ανάρρωση στους συνάδελφους που τραυματίστηκαν στα πρόσφατα επεισόδια στην Αθήνα και ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ σε όλους μας. Το μέλλον μας είναι αβέβαιο πλέον και η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ είναι η μόνη λύση.
Με αγάπη και σεβασμό σε ολους τους συνΑΔΕΡΦΟΥΣ.
Μας κοινοποιήθηκε από ekathess.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ