Επιστήμονας της Οξφόρδης αποκαλύπτει ποιο ζώο θα διαδεχθεί την ανθρωπότητα στον πλανήτη

Η ιδέα ότι η ζωή στη Γη μπορεί να συνεχιστεί χωρίς την ανθρώπινη παρουσία μας οδηγεί στο να σκεφτούμε τη μονιμότητά μας ως είδος. Αν και έχουμε μεταμορφώσει σημαντικά τον πλανήτη, η ιστορία της Γης αποδεικνύει ότι κανένα είδος δεν είναι αιώνιο.

Ο καθηγητής Tim Coulson του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διερευνά αυτή την πιθανότητα στο έργο του The Universal History of Us. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εξαφάνιση των ανθρώπων θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέα είδη που θα καλύψουν τους οικολογικούς ρόλους που αφήνουμε κενά. Η εξέλιξη, την οποία περιγράφει ως μια διαδικασία που καθοδηγείται από γενετικές μεταλλάξεις, θα συνεχιζόταν τότε, καθοδηγώντας την προσαρμογή των οργανισμών στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

«Η εξαφάνιση είναι η μοίρα όλων των ειδών, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας, ακόμη και αν ελπίζουμε ότι αυτή η έκβαση είναι μακριά», λέει ο Coulson. Πολλοί θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι τα πρωτεύοντα θηλαστικά, οι στενότεροι συγγενείς μας, θα ήταν οι φυσικοί διάδοχοι. Ωστόσο, ο Coulson υποστηρίζει ότι η εξάρτησή τους από τα κοινωνικά δίκτυα και οι συγκεκριμένες συμπεριφορές θα μπορούσαν να περιορίσουν την προσαρμογή τους σε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπους.

Τα χταπόδια θα ήταν οι διάδοχοί μας

Τα χταπόδια, γνωστά για την ευφυΐα και την προσαρμοστικότητά τους, θα μπορούσαν να γίνουν οι νέοι « οικοδόμοι των πολιτισμών » . Οι ικανότητές τους να επιλύουν προβλήματα, να επικοινωνούν μέσω αλλαγής χρώματος και να χειρίζονται αντικείμενα υποδηλώνουν ότι θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ακόμη πιο πολύπλοκες μορφές, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

» Με την πάροδο του χρόνου, θα μπορούσαν να εξελίξουν τρόπους να αναπνέουν εκτός νερού και να εξερευνήσουν νέα ενδιαιτήματα, κυνηγώντας ακόμη και χερσαία θηράματα «, θεωρητικολογεί ο Coulson. Αν και οι σημερινοί περιορισμοί τους, όπως η έλλειψη σκελετού, καθιστούν δύσκολη τη ζωή εκτός νερού, η εξέλιξη θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια σε εκατομμύρια χρόνια. Σε έναν μετα-ανθρώπινο κόσμο, οι ωκεανοί θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πιο σημαντικοί ως κέντρο βιοποικιλότητας. Τα χταπόδια θα μπορούσαν να χτίσουν υποβρύχιες πόλεις, να αλληλεπιδράσουν με το περιβάλλον τους με καινοτόμους τρόπους και ίσως να αναπτύξουν τη δική τους τεχνολογία.

Ο Coulson αναγνωρίζει ότι η πρόβλεψη του μέλλοντος της εξέλιξης είναι σχεδόν αδύνατη λόγω των αμέτρητων μεταβλητών που εμπλέκονται. Ωστόσο, η ανάλυσή του υπογραμμίζει πώς απροσδόκητα γεγονότα, όπως γενετικές μεταλλάξεις ή μαζικές εξαφανίσεις, έχουν καθοδηγήσει την ιστορία της ζωής στη Γη. « Είναι πιθανό τα χταπόδια να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο ως κυρίαρχο είδος; Είναι μια ενδιαφέρουσα πιθανότητα, αλλά και απίθανη βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, η φαντασία της μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε την προσαρμοστικότητα της ζωής.»

Η Γη χωρίς τον άνθρωπο θα ήταν ένας τόπος οικολογικής αναδιοργάνωσης, όπου νέα είδη θα μπορούσαν να αναδυθούν για να καλύψουν τα κενά που αφήνει η εξαφάνισή μας. Το παρελθόν του πλανήτη έχει ήδη δείξει ότι η ζωή βρίσκει πάντα έναν τρόπο να επανεφεύρει τον εαυτό της.