Η είδηση που μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα: Το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό, κάποιοι το έχουν ήδη κάνει

Για χρόνια η ιδέα του ταξιδιού στο χρόνο είχε μετατραπεί ως εντελώς φανταστική, ωστόσο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θεωρητικά μπορεί να είναι τελικά εφικτό να γίνει. Απλά ίσως όχι με τον τρόπο που το φαντάζεστε σήμερα.

Στην πραγματικότητα, το κοντινότερο πράγμα που έχουμε για το ταξίδι στο χρόνο είναι πολύ πιο επιστημονικό, λιγότερο συναρπαστικό και περιλαμβάνει ένα σωρό θεωρητική φυσική.

Σύμφωνα με τη NASA, όλοι ταξιδεύουν σήμερα «στο χρόνο» με ρυθμό ένα δευτερόλεπτο ανά δευτερόλεπτο, πράγμα που σημαίνει ότι αν κάποιος είναι σε θέση να ταξιδέψει ταχύτερα από ένα δευτερόλεπτο ανά δευτερόλεπτο, τεχνικά θα ταξίδευε στο χρόνο.

Πώς να ταξιδέψετε στο χρόνο στην πραγματική ζωή

Τα αρχικά επιχειρήματα για το ταξίδι στο χρόνο στην πραγματική ζωή μπορούν να εντοπιστούν στη διατύπωση της ειδικής σχετικότητας από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1905.

Μια εξαιρετική εκδοχή του επιχειρήματος του Αϊνστάιν αναφέρει ότι η ταχύτητα με την οποία περνάει ο χρόνος εξαρτάται τόσο από το περιβάλλον σας όσο και από την ταχύτητα με την οποία ταξιδεύετε, και όσο πιο γρήγορα ταξιδεύετε, τόσο πιο αργά βιώνετε το χρόνο.

Αυτή η θεωρία θα δοκιμαζόταν αργότερα από τους επιστήμονες Joseph Hafele και Richard Keating, οι οποίοι αναζήτησαν έναν τρόπο να αποδείξουν ότι η διαστολή του χρόνου - η διαφορά του χρόνου που παρήλθε σε δύο διαφορετικά ρολόγια - το 1971.

Προκειμένου να πραγματοποιήσουν το πείραμα, το ζεύγος φόρτωσε τέσσερα υπερσύγχρονα ατομικά ρολόγια σε δύο διαφορετικά αεροπλάνα που πετούσαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Στη συνέχεια, τα ρολόγια συγκρίθηκαν με ένα άλλο στο έδαφος, με εκείνα που επέβαιναν στην πτήση που πήγαινε αντίθετα με την περιστροφή της Γης να χάνουν περίπου 59 νανοδευτερόλεπτα χρόνου σε σύγκριση με τα ρολόγια στη Γη.

Εν τω μεταξύ, τα ρολόγια της πτήσης που ταξίδευαν με την περιστροφή της Γης κινούνταν ταχύτερα και από τα δύο, κερδίζοντας περίπου 273 νανοδευτερόλεπτα, πράγμα που σημαίνει ότι ουσιαστικά έζησαν ένα ταξίδι στο χρόνο.

Η θεωρία αυτή μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στους αστροναύτες που περνούν μεγάλα χρονικά διαστήματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.