Με εορταστική εκδήλωση στην οποία πρωταγωνίστησαν μαθητές και μαθήτριες του Καλλιτεχνικού Σχολείου Αθηνών και του Μουσικού Σχολείου Ιλίου, η Βουλή των Ελλήνων τίμησε σήμερα την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος των Υπαλλήλων του Κοινοβουλίου, στην Αίθουσα της Ολομέλειας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, συνεχάρη θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες για το θεατρικό–μουσικό δρώμενο που παρουσίασαν με πρωτοτυπία και συναίσθημα, τονίζοντας πως «το δύσκολο στην αναπαράσταση των γεγονότων είναι να μεταφέρεις το άρωμα της εποχής. Άλλο οι γνώσεις και άλλο το άρωμα της εποχής. Σήμερα το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, μας μετέφεραν το άρωμα της εποχής, τον ψυχισμό της εποχής, τις αντιθέσεις του ψυχισμού της εποχής. Και μετέφεραν σ’ αυτή εδώ την αίθουσα, όπου πρέπει να γράφεται ιστορία, ότι το μέλλον της Ελλάδος είναι σε καλά χέρια. Γιατί αυτά τα παιδιά, όπως σας είπα, εδώ που συχνά λείπει αυτό, μας έστειλαν μια δροσιά ελπίδας και νιότης».
Ο κ. Τασούλας πρόσθεσε στη συνέχεια με νόημα: «Επειδή τα παιδιά είπαν κάτι σημαντικό, να μην ξεχνάμε τα θύματα, ήθελα να τους πω ότι ούτε τα παιδιά ξέχασαν τα θύματα, ούτε η σημερινή Ελλάδα ξεχνάει τα θύματα».
Ως απτή απόδειξη, ο κ. Κ. Τασούλας ανέφερε τη χτεσινή εκδήλωση που έγινε στο Πολεμικό Μουσείο, όπου η Βουλή των Ελλήνων τιμήθηκε από την Ένωση Τέκνων και Συγγενών Πεσόντων κατά το έπος του ‘40 -΄41, αφού με απόφαση όλων των κομμάτων ανέλαβε να χρηματοδοτήσει το Μνημείο Πεσόντων του έπους της Πίνδου, στην περιοχή Καλπακίου του δήμου Πωγωνίου Ιωαννίνων, στο μάρμαρο του οποίου θα χαραχθούν τα ονόματα των 12.500 νεκρών από το Έπος του 1940.
Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης ήταν η διδάκτωρ Κοινοβουλευτικού Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών, κ. Βαρβάρα Γεωργοπούλου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Ειδικών Μόνιμων Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων, η οποία στην ομιλία της επικεντρώθηκε στην αποτύπωση της 28ης Οκτωβρίου μέσα από τις πολιτικές και κοινωνικές στήλες των εφημερίδων της κατοχής.
«Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί ένα ορόσημο στην ελληνική ιστορία. Στον πόλεμο που τότε ξεκίνησε, η χώρα μας, μόνη σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη, όχι μόνο αντιστάθηκε με επιτυχία κατά των Ιταλών εισβολέων, αλλά τους νίκησε στο πεδίο της μάχης. Οι Έλληνες απέδειξαν ότι μπορούν να νικούν ακόμη και όταν μάχονται μόνοι, όταν βρίσκουν την απαραίτητη ομοψυχία κάτω από τις δύσκολες συνθήκες μιας δικτατορίας», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Γεωργοπούλου, υπογραμμίζοντας την τεράστια σημασία, που είχε για τους Έλληνες η επέτειος του ΄40 και ο εορτασμός της ακόμη και στις μέρες της Κατοχής:
Χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Υπαλλήλων της Βουλής κ. Σπύρος Δημοσχάκης, ο οποίος, μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Έχουν περάσει 84 χρόνια από το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου και το λαμπρό εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου, όταν το «Όχι» των Ελλήνων, όπως εκφράστηκε σε εκείνη την ιστορική κορύφωση, μετουσίωσε σκέψεις και ιδέες βαθιά κρυμμένες σε πράξεις μεγαλείου, θυσίας και αυταπάρνησης».
Στην εκδήλωση οι μαθητές - μαθήτριες από το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών της κατεύθυνσης θεάτρου-κινηματογράφου και χορού, παρουσίασαν θεατρικό δρώμενο με τίτλο «Εικόνες και αντιθέσεις του πολέμου και της Κατοχής» και ακολούθησε συναυλία από την χορωδία μαθητών - μαθητριών του Μουσικού Σχολείου Ιλίου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, οι Αντιπρόεδροι της Βουλής κ.κ. Αθανάσιος Μπούρας και Βασίλειος Βιλιάρδος, ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής κ. Βασίλειος Μπαγιώκος, ο Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, ο Διπλωματικός Σύμβουλος της Βουλής, πρέσβης κ. Κωνσταντίνος Οικονομίδης, βουλευτές που εκπροσώπησαν τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες καθώς και εργαζόμενοι του Κοινοβουλίου.
Η ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνου Τασούλα, στη γιορτή του Συλλόγου Υπαλλήλων της Βουλής για την 28η Οκτωβρίου
«Κυρίες και κύριοι, σήμερα στην Ολομέλεια απολαύσαμε μια πνοή δροσιάς και ελπίδας. Και κατάφεραν τα παιδιά, τα παιδιά σας, κατάφεραν κάτι σχεδόν ακατόρθωτο. Όταν αναφερόμαστε σε ιστορικά γεγονότα, συνήθως μπορούμε να αναπαραστήσουμε με γνώσεις τα γεγονότα: Ημερομηνίες, τοποθεσίες, έκβαση.
Το δύσκολο στην αναπαράσταση των γεγονότων είναι να μεταφέρεις το άρωμα της εποχής. Άλλο οι γνώσεις και άλλο το άρωμα της εποχής. Σήμερα το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου μας μετέφεραν το άρωμα της εποχής, τον ψυχισμό της εποχής, τις αντιθέσεις του ψυχισμού της εποχής. Και μετέφεραν σ’ αυτή εδώ την αίθουσα, όπου πρέπει να γράφεται ιστορία, ότι το μέλλον της Ελλάδος είναι σε καλά χέρια. Γιατί αυτά τα παιδιά, όπως σας είπα, εδώ που συχνά λείπει αυτό, μας έστειλαν μια δροσιά ελπίδας και νιότης. Και θα ήθελα να τα ευχαριστήσω. Συγχαίρω το Σύλλογο Υπαλλήλων της Βουλής γιατί κάθε χρόνο καταφέρνει να μας εντυπωσιάζει όλο και περισσότερο με την καλή προετοιμασία αυτής της εκδηλώσεως.
Επειδή όμως τα παιδιά είπαν και κάτι σημαντικό, να μην ξεχνάμε τους πεσόντες, ήθελα να τους πω ότι ούτε τα παιδιά ξέχασαν τα θύματα, ούτε η σημερινή Ελλάδα ξεχνάει τους πεσόντες. Είχαμε μία πολύ καλή σύμπτωση χθες στο Πολεμικό Μουσείο η Βουλή των Ελλήνων τιμήθηκε από την Ένωση τέκνων και συγγενών πεσόντων κατά το έπος του ΄40-΄41. Τα χρόνια περνούν και όλοι αυτοί τα παιδιά και οι συγγενείς των πεσόντων, 12,5 χιλιάδες πεσόντες μέσα και έξω από την Ελλάδα στην Ήπειρο και στη Βόρειο Ήπειρο 12,5 χιλιάδες, εκ των οποίων οι 8 χιλιάδες έπεσαν μέσα στην Αλβανία, όλοι αυτοί λοιπόν, τα παιδιά τους ολοένα και μειώνονται. Η Βουλή των Ελλήνων που εκπροσωπείται σήμερα εδώ από όλα τα κόμματα, με απόφαση όλων των κομμάτων, χρηματοδότησε την κατασκευή του Μνημείου Πεσόντων του έπους της Πίνδου στην περιοχή Καλπακίου του δήμου Πωγωνίου Ιωαννίνων και αυτή τη στιγμή χαράσσονται σε μάρμαρο τα 12,5 χιλιάδες ονόματα αυτών των ανθρώπων, που τα παιδιά μας ζήτησαν να μην τους ξεχνάμε. Και στο πρόσωπο του σημερινού Προέδρου της Βουλής η Ένωση Τέκνων και Συγγενών Πεσόντων αφιέρωσε αυτό το αναμνηστικό: «Για την εθνική και κοινωνική προσφορά της Βουλής και την καθοριστική συμβολή της στην ανέγερση του Μνημείου Πεσόντων του έπους του ΄40 στο ηρωικό Καλπάκι.
Από ότι βλέπετε παιδιά και σας παρακολουθούμε και σας ακούμε και επειδή σήμερα μας μεταδώσατε αυτό το άρωμα της εποχής, μιας εποχής, που δεν τη γνωρίσατε και κλείσατε με Ελύτη, θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό το υπέροχο ποίημα του Ελύτη, το άσμα ηρωικό και πένθιμο, μεταφέρει και αυτό το άρωμα της εποχής γιατί ο Ελύτης πολέμησε στην Αλβανία και περιγράφει ένα νέο, λίγο μεγαλύτερο από τη δική σας ηλικία, και τον χαρακτηρίζει ωραίο, γερό και γενναίο.
“Ήταν ωραίο παιδί.
Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε σκύψαν τα βουνά
για να φανεί στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε.
Ήταν γερό παιδί.
Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του.
Τι χάρτης της περηφάνιας στο γυμνό του στήθος, όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα.
Ήταν γενναίο παιδί.
Mε τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του.
Mε τον αέρα του άντρα στην περπατησιά,
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας.
Δεν έκλαψαν.
Γιατί να κλάψουν.
Ήταν γενναίο παιδί”
«Αυτό το γενναίο παιδί τώρα κείτεται πάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη. Με ένα κλαράκι λησμονιάς» λέει ο Ελύτης, «με ένα κλαράκι λησμονιάς στο αριστερό του αυτί».
Σήμερα, ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Βουλής, το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, αυτό το κλαράκι λησμονιάς το αφαίρεσαν και στη θέση του έβαλαν μία ηρωική μνήμη.
Σας ευχαριστώ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ