Ποια ήταν η πρώτη χρήση της περιβόητης φυλακής του Αλκατράζ

Μία από τις πιο διαβόητες φυλακές του κόσμου σταγαζόταν επί δεκαετίες σε ένα νησί ανοιχτά του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.

Το Αλκατράζ, ή αλλιώς «Ο Βράχος» όπως έγινε γνωστό, πιστεύεται ότι ήταν πολύ ανθεκτικό στη διαφυγή χάρη στα γεμάτα με καρχαρίες νερά γύρω από το μικροσκοπικό νησί όπου βρισκόντουσαν οι εγκαταστάσεις του, τα οποία ήταν παγωμένα και διατρέχονταν από ισχυρά ρεύματα. Πράγματι, οι τρεις άνδρες που είναι γνωστό ότι διέφυγαν από το νησί υποτίθεται ότι πνίγηκαν στα νερά του κόλπου, σύμφωνα με το FBI και όσα αναφέρει το grunge.com. Έχετε αναρωτηθεί, όμως, ποτέ ποια ήταν η πρότερη χρήση των εγκαταστάσεων της φυλακής;

Αν και τώρα είναι κυρίως γνωστό για τη φυλακή που στεγάζεται σε αυτό, η τοποθεσία του νησιού Αλκατράζ στη μέση του κόλπου στο Σαν Φρανσίσκο το έκανε ελκυστικό μέρος για άλλες χρήσεις πριν μετατραπεί σε ομοσπονδιακή φυλακή. Στην πραγματικότητα, το νησί χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως στρατιωτική εγκατάσταση.

Ως ένα από τα τρία νησιά στον κόλπο, βρισκόταν σε τέλεια θέση για να προστατεύσει την πόλη από πιθανούς ξένους εισβολείς. Επιπλέον, μέσα σε λίγα χρόνια από την ίδρυσή του, είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση κρατουμένων -σχεδόν έναν αιώνα πριν γίνει το σπίτι των χειρότερων κρατουμένων της Αμερικής.

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα αναφέρει το grunge.com, μόλις ανακαλύφθηκε χρυσός στην περιοχή το 1849, το Σαν Φρανσίσκο γνώρισε μια περίοδο εκρηκτικής ανάπτυξης. Το 1850, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μίλαρντ Φίλμορ εξουσιοδότησε το νησί να χρησιμοποιηθεί ως στρατιωτική εγκατάσταση και σύντομα ήταν εφοδιασμένο με πάνω από 100 κανόνια καθώς και στέγαση για τους στρατιώτες που ήταν επιφορτισμένοι με την παρακολούθηση του κόλπου.

Εκείνη την εποχή, το σχέδιο ήταν να χρησιμοποιηθεί το φρούριο για την προστασία της πόλης -ειδικά του χρυσού της- από ξένους εισβολείς. Ωστόσο, η χρήση του νησιού ως στρατιωτική εγκατάσταση δεν περιορίστηκε μόνο σε αμυντικούς σκοπούς: πήρε επίσης την πρώτη γεύση ζωής ως φυλακή λίγα χρόνια μετά την πρώτη κατάληψή του. Αυτό συνέβη επειδή ο στρατός αποφάσισε να στεγάσει στρατιωτικούς αιχμαλώτους εκεί. Μια χρήση που εδραιώθηκε για περίπου έναν αιώνα.