Ο άνδρας που κατάφερε να το σκάσει από στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί με ένα ξύλινο άλογο

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξαν μερικοί (τυχεροί) αιχμάλωτοι πολέμου που κατάφεραν να αποδράσουν από τα στρατόπεδα φυλάκισης των Ναζί στην Πολωνία. Μια ιστορία που πραγματικά ενέπνευσε ακόμη και το σενάριο ταινίας κατά τη δεκαετία του ’50.

Ανάμεσά τους και ο πιλότος της Βασιλικής Αεροπορίας Όλιβερ Φίλποτ, του οποίου το αεροπλάνο καταρρίφθηκε. Ο ίδιος κατάφερε να επιβιώσει, αλλά τελικά συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο φυλάκισης στην Πολωνία, απ’ όπου τελικά απέδρασε με τη βοήθεια ενός ξύλινου αλόγου.

Στο στρατόπεδο που οδηγήθηκε ο Φίλποτ, λοιπόν, υπήρχε ήδη μια ομάδα που σχεδίαζε να δραπετεύσει και ο Όλιβερ στρατολογήθηκε για βοήθεια. Η ιδέα ήταν να χρησιμοποιήσουν μια συσκευή άσκησης που ονομάζεται ξύλινο άλογο, το οποίο θα τους βοηθούσε να σκάψουν το δρόμο τους προς την έξοδο. Χτίστηκε χρησιμοποιώντας ξύλινες σανίδες από κιβώτια του Ερυθρού Σταυρού και είχε χώρο κάτω από όπου μπορούσαν να κρυφτούν οι άνδρες -κάτι σαν ένα είδος πιο σύγχρονου Δούρειου Ίππου. Κάθε μέρα, οι άντρες τοποθετούσαν το ξύλινο άλογο στην αυλή της φυλακής στην περιοχή όπου άρχισαν να σκάβουν μια σήραγγα. Ενώ κάποιος έσκαβε από κάτω, άλλοι χρησιμοποιούσαν το ξύλινο άλογο για να κάνουν τη συνηθισμένη καθημερινή τους άσκηση, ώστε να αποφύγουν τις υποψίες.

Κάθε ένα από τα μέλη της ομάδας που οργάνωναν τη διαφυγή τους είχε και ένα διαφορετικό ρόλο, με τον Όλιβερ να είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά και την απόκρυψη της άμμου και της βρωμιάς από το σκάψιμο της σήραγγας. Σιγά -σιγά, οι άνδρες συνέχισαν να σκάβουν το τούνελ για τρεις ώρες καθημερινά. Μετά από 114 ημέρες εκσκαφής, μόνο τρεις από τους αιχμαλώτους κατάφεραν να διαφύγουν, με τον Όλιβερ Φίλποτ να είναι ένας από αυτούς. Σύμφωνα με τον Mac Colquhoun, και τους Times Colonist, αναφέρει το grunge.com, οι τρεις επιλέχθηκαν για συγκεκριμένο λόγο. «Οι άνθρωποι που επιλέχθηκαν μιλούσαν γερμανικά, γνώριζαν τη χώρα και είχαν μια αξιοπρεπή πιθανότητα να επιστρέψουν στο σπίτι τους».

Την ημέρα της απόδρασης, οι τρεις άνδρες μεταφέρθηκαν στο τούνελ χρησιμοποιώντας το ξύλινο άλογο, περιμένοντας να πέσει η νύχτα για να βγουν από το στρατόπεδο. Ωστόσο, όταν έφτασαν στο τέλος της σήραγγας, διαπίστωσαν ότι βρισκόντουσαν 30 εκατοστά πριν από το σημείο που έπρεπε να βρίσκεται η έξοδος. Στάθηκαν τυχεροί, όμως, καθώς ο φρουρός που έπρεπε να περιπολεί στην περιοχή είχε καθυστερήσει εκείνο το βράδυ.

Οι τρεις άνδρες στη συνέχεια χώρισαν, με τους δύο να κατευθύνονται προς το Στέτιν και τον Όλιβερ προς τον Ντάντσιγκ. Τελικά πήρε το δρόμο για τη Σουηδία και στη συνέχεια για την Αγγλία. Η ιστορία της διαφυγής των τριών κρατουμένων αποτέλεσε έμπνευση για την ταινία του 1950 «The Wooden Horse», με τον Φίλποτ να γράφει, επίσης, ένα βιβλίο για την ιστορία του με τίτλο «Κλεμμένο ταξίδι».