Η πιο απότομη τελεφερίκ διαδρομή στον κόσμο φέρνει πλέον ταξιδιώτες σε έναν τόπο που πρέπει να τον νιώσεις, όχι απλώς να τον δεις.
Για δεκαετίες, το Mürren ήταν μια μικρή κουκκίδα στο χάρτη των ελβετικών Άλπεων. Ένα χωριό του 13ου αιώνα καρφωμένο σε μια φυσική «βεράντα» πάνω από την κοιλάδα Lauterbrunnen, προσβάσιμο μόνο με τρένο, μουλάρια και αρκετή υπομονή.
Σήμερα, όμως, η άφιξη του Schilthornbahn, της πιο απότομης τελεφερίκ διαδρομής στον κόσμο, αλλάζει τον τρόπο που το χωριό συνδέεται με τον έξω κόσμο. Και το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό.
Ένα ταξίδι που μοιάζει με άνοδο σε άλλον κόσμο
Φεύγοντας από τη Γενεύη και φτάνοντας στο Lauterbrunnen, ο επισκέπτης περνά από μια κοιλάδα που μοιάζει με ΑΙ σκηνικό. Από εκεί, μέσα σε λίγα λεπτά, το τελεφερίκ σάς εκτοξεύει κάθετα προς το Mürrenfluh.
Τα πεύκα τραβιούνται σαν κάποιος να αλλάζει σκηνικό στο θέατρο και το βουνό ορθώνεται μπροστά σου επιβλητικό, σχεδόν απειλητικό, την ώρα που το τελεφερίκ σκαρφαλώνει στη βουνοπλαγιά χωρίς να νιώθεις την παραμικρή ανατάραξη. Μόνο όταν τα αυτιά σου αρχίσουν να βουλώνουν καταλαβαίνεις πόσο απότομα έχεις ανέβει.
Φτάνοντας στο Mürren έχεις την αίσθηση ότι προσγειώνεσαι σε έναν μικρό, καλά κρυμμένο κόσμο. Τα ξύλινα σπίτια ισορροπούν πάνω από τον γκρεμό σαν να τα κρατά κάποια αόρατη δύναμη, ενώ τα τρία μυθικά βουνά Eiger, Mönch και Jungfrau απλώνονται μπροστά σου σαν ζωγραφιά. Η απουσία αυτοκινήτων δημιουργεί μια ησυχία που δεν θυμίζει τίποτα σύγχρονο. Μόνο καθαρός αέρας, χιόνι και οι ήχοι ενός χωριού που ζει στον ρυθμό του βουνού.
Η καθημερινότητα ενός χωριού που κοιτάζει προς τον ουρανό
«Για μένα το τελεφερίκ ήταν απλώς το σχολικό μου λεωφορείο», θυμάται ο ντόπιος Michael Abegglen. Στο Mürren, ό,τι για τους άλλους είναι βόλτα, για τους κατοίκους είναι ανάγκη. Γιατρός, κομμωτήριο, ακόμη και απλές δουλειές θέλουν κάθοδο στην κοιλάδα. Έτσι το χωριό χτίστηκε πάνω σε μια ιδέα: ο ένας για τον άλλο. Και αυτό το νιώθεις σε κάθε γωνιά.
Στον κεντρικό δρόμο θα βρεις ζεστές ταβέρνες με μυρωδιές λιωμένου τυριού, παλιά αρχοντικά που έγιναν πανδοχεία και το ιστορικό Mürren Palace, ένα από τα πρώτα «παλάτια» των Άλπεων που φιλοξενούσε σταρ και αριστοκράτες έναν αιώνα πριν.
Το χωριό όπου γεννήθηκε το σύγχρονο σκι
Το τέλος του 19ου αιώνα έφερε στο Mürren μια παλιά βρετανική τρέλα: το σκι. Οι Βρετανοί μαγεύτηκαν από τη θέα και η οικογένεια Lunn έγραψε ιστορία. Ο Arnold Lunn οργάνωσε εδώ το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα σλάλομ το 1922, ενώ η σύζυγός του, Mabel, δημιούργησε την πρώτη λέσχη γυναικών σκιέρ.
Σήμερα, το χωριό περιβάλλεται από πίστες έκτασης 54 χιλιομέτρων που συνδέονται με τελεφερίκ και αναβατήρες. Αν το χιόνι είναι καλό, μπορείς να κατέβεις μια συνεχή διαδρομή 16 χιλιομέτρων από το Schilthorn μέχρι το Lauterbrunnen. «Ένας καφές στην κορυφή και μετά σκι μέχρι το χωριό. Αυτή είναι η τέλεια μέρα», λέει ο μόνιμος κάτοικος Alan Ramsay.
Ένας προορισμός που δεν περιορίζεται στον χειμώνα
Μόλις φύγει το χιόνι, το Mürren αποκτά ένα εντελώς άλλο πρόσωπο, εξίσου μαγευτικό. Ανεμόπτερα κόβουν τον ουρανό, τα λιβάδια γεμίζουν άγρια λουλούδια και καταρράκτες γεμίζουν τη σιωπή με τον ήχο τους. «Οι Άλπεις είναι ένας ζωντανός πίνακας που αλλάζει κάθε μέρα», λέει η κάτοικος Belinda Bühler. «Βγες από τον κεντρικό δρόμο και ακολούθησε ένα μονοπάτι. Δεν χρειάζεται να πας μακριά. Η φύση θα σε βρει πρώτη».

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ