Καταγγελία-σοκ: Πληρωνόταν χωρίς να δουλεύει και μηνύει την εταιρεία για ψυχική οδύνη!

Μία υπόθεση που προκαλεί έκπληξη έρχεται από τη Γαλλία, με πρωταγωνίστρια την 59χρονη Laurence Van Wassenhove, η οποία εργάστηκε επί σειρά ετών στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών Orange (πρώην France Télécom) χωρίς -όπως η ίδια ισχυρίζεται- να της έχει ανατεθεί ποτέ κάποια πραγματική εργασία.

Η Van Wassenhove μηνύει την εταιρεία για «αναγκαστική αδράνεια» και «κοινωνικό αποκλεισμό», καθώς, όπως λέει, πληρωνόταν μεν κανονικά επί σχεδόν 20 χρόνια, αλλά δεν της δόθηκε ποτέ καμία ουσιαστική αρμοδιότητα, γεγονός που την οδήγησε σε ψυχική κατάρρευση.

Από τη γραμματειακή υποστήριξη... αόρατη

Η υπόθεση ξεκινά το 1993, όταν η Laurence Van Wassenhove προσλήφθηκε στην France Télécom. Έπειτα από σοβαρό πρόβλημα υγείας -εμφάνισε επιληψία και ημιπληγία- μεταφέρθηκε σε βοηθητικό ρόλο στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού. Ωστόσο, όπως καταγγέλλει, με το πέρασμα των χρόνων, ουδέποτε της ανατέθηκαν ουσιαστικά καθήκοντα.

Το 2002 αιτήθηκε μετάθεση σε άλλη περιοχή, αλλά η υπηρεσία επαγγελματικής υγείας την έκρινε ακατάλληλη και η εταιρεία δεν της ανέθεσε νέα θέση.

«Μου φέρθηκαν σαν να μην υπάρχω. Πληρωνόμουν, αλλά δεν είχα καμία θέση, καμία ευθύνη, καμία αναγνώριση. Ένιωθα σαν απόκληρη», δήλωσε στο Mediapart.

Η αγωγή και η αντίδραση της Orange

Το 2024, κατέθεσε αγωγή κατά της Orange, υποστηρίζοντας πως η μακροχρόνια... απομόνωσή της επιδείνωσε την ψυχική της υγεία. Ο δικηγόρος της, David Nabeth-Martin, έκανε λόγο για «μακροχρόνια κοινωνική απομόνωση» και παραβίαση δικαιωμάτων λόγω αναπηρίας.

Η εταιρεία, από την πλευρά της, δήλωσε μέσω του γαλλικού μέσου La Dépêche ότι είχε λάβει υπόψη την κατάσταση της εργαζόμενης και φρόντιζε να την έχει σε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες. Υποστηρίζει, επίσης, ότι υπήρχε σχέδιο για επανένταξη της Van Wassenhove, το οποίο δεν υλοποιήθηκε επειδή η ίδια απουσίαζε συχνά με αναρρωτικές άδειες.
«Δεν είναι προνόμιο να πληρώνεσαι χωρίς να εργάζεσαι»

Παρά τις εντυπώσεις που δημιουργούνται, η ίδια υπογραμμίζει ότι η εργασιακή «απραξία» της ήταν βασανιστική: «Το να πληρώνεσαι χωρίς να δουλεύεις δεν είναι προνόμιο. Είναι φυλακή. Δεν έχεις ρόλο, δεν έχεις σκοπό. Σε τρώει μέσα σου».

Η υπόθεση έχει προκαλέσει συζητήσεις για τα δικαιώματα των εργαζομένων με αναπηρία, αλλά και για τα όρια μεταξύ στήριξης και παραμέλησης σε πολυεθνικά εργασιακά περιβάλλοντα.