Ένας υπερυπολογιστής έχει ήδη υπολογίσει την ημερομηνία της εξαφάνισής μας

Μία εφιαλτική ματιά στο μέλλον μας και του πλανήτη ρίχνει μία νέα μελέτη με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.

Σύμφωνα με μια προηγμένη προσομοίωση, σε 250 εκατομμύρια χρόνια η Γη θα κυριαρχείται από μια ενιαία τεράστια υπερήπειρο που ονομάζεται Pangaea Ultima.

Αυτή η γιγαντιαία μάζα γης, η οποία θα σχηματιστεί κοντά στον ισημερινό, θα μπορούσε να μετατρέψει τον πλανήτη σε ένα σχεδόν ακατοίκητο περιβάλλον για τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ο φλοιός της γης βρίσκεται σε συνεχή κίνηση. Οι τεκτονικές πλάκες, που κινούνται αργά με την πάροδο του χρόνου, ενώνονται περιοδικά για να σχηματίσουν υπερηπείρους. Αυτή η κυκλική διαδικασία έχει ήδη συμβεί τουλάχιστον τρεις φορές στην ιστορία του πλανήτη και ο σχηματισμός της Pangaea Ultima αντιπροσωπεύει το επόμενο κεφάλαιο. Ωστόσο, αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά. Σε αντίθεση με τις υπερηπείρους του παρελθόντος, η Pangaea Ultima θα μπορούσε να προκαλέσει μια πραγματική περιβαλλοντική καταστροφή.

Τι θα κάνει το Pangaea Ultima τόσο επικίνδυνο;

Τρεις κύριοι παράγοντες καθιστούν το Pangaea Ultima μια άνευ προηγουμένου απειλή για τη ζωή:

• Εσωτερική παγίδα θερμότητας: Με μια τεράστια έκταση γης μακριά από τους ωκεανούς, οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν. Χωρίς τη συμβολή των θαλασσών στη ρύθμιση του κλίματος, το εσωτερικό της υπερηπείρου θα μετατραπεί σε μια καυτή και ασφυκτική έρημο.
• Αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα: Η σύγκρουση των τεκτονικών πλακών θα προκαλέσει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, η οποία θα απελευθερώσει μεγάλες ποσότητες CO₂ στην ατμόσφαιρα. Αυτό το αέριο του θερμοκηπίου θα ενισχύσει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
• Ένας φωτεινότερος ήλιος: Σε 250 εκατομμύρια χρόνια, ο Ήλιος θα είναι περίπου 2,5% φωτεινότερος από ό, τι είναι σήμερα, συμβάλλοντας περαιτέρω στην αύξηση της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης.

Γιατί τα θηλαστικά θα μπορούσαν να εξαφανιστούν

Τα θηλαστικά ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος μέσω της εφίδρωσης ή της γρήγορης αναπνοής. Αλλά σε ένα τόσο υγρό περιβάλλον, ο ιδρώτας δεν θα εξατμιστεί, εμποδίζοντας το σώμα να κρυώσει. Το αποτέλεσμα; Υπερθέρμανση και θάνατος. Σύμφωνα με το μοντέλο, το 92% της επιφάνειας της Γης θα καταστεί ακατοίκητο για τα θηλαστικά. Μόνο οι πολικές ή παράκτιες περιοχές θα μπορούσαν να προσφέρουν προσωρινά καταφύγια.

Ο κλιματολόγος Δρ Alexander Farnsworth αποκαλεί αυτό το σενάριο «τριπλή απειλή»:

• Θερμοκρασίες άνω των 50°C
• Υπερβολική υγρασία που εμποδίζει την ψύξη
• Μαζική ηφαιστειακή δραστηριότητα με απελευθέρωση τοξικών αερίων

Αν δεν γίνουν ριζικές εξελικτικές προσαρμογές, τα θηλαστικά κινδυνεύουν με μαζική εξαφάνιση.

Η ανθρωπότητα θα πρέπει να αντιμετωπίσει ακραίες συνθήκες. Πιθανές λύσεις περιλαμβάνουν:

• Βιολογικές προσαρμογές: παχύτερο δέρμα, εξελιγμένοι ιδρωτοποιοί αδένες ή νέα σχήματα σώματος.
• Προηγμένη τεχνολογία: υπόγειες πόλεις για να ξεφύγουν από την υπερβολική ζέστη.
• Αλλαγές συμπεριφοράς: νυχτερινός τρόπος ζωής, όπως ορισμένα είδη ερήμου.

Στη γεωλογική ιστορία της Γης, ο σχηματισμός υπερηπείρων συνοδεύεται συχνά από μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις. Ένα παράδειγμα είναι η εξαφάνιση στο τέλος του Τριασικού, η οποία συνέβη πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια και προκάλεσε την εξαφάνιση του 76% των ειδών, ως αποτέλεσμα της έντονης κλιματικής αλλαγής και της ηφαιστειακής δραστηριότητας.

Αν και η Pangaea Ultima είναι ένα μακρινό γεγονός στο χρόνο, τα φαινόμενα που θα το δημιουργήσουν - εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, κλιματική αλλαγή, τεκτονικές μετατοπίσεις - συμβαίνουν ήδη σήμερα.