Αν οι Γερμανοί δεν είχε χρειαστεί να βοηθήσουν τους Ιταλούς στην εισβολή στην Ελλάδα, θα είχαν προλάβει το κρύο στη Ρωσία και δεν θα υπήρχε το Στάλινγκραντ.
Τους 4 λόγους για τους οποίους οι πάνοπλοι Ναζί καταποντίστηκαν στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν έφεραν μέχρι τέλους το σχέδιό τους, κατέγραψε το History. Ένας εξ αυτών ήταν και η Ελλάδα, καθώς οι Γερμανοί δεν είχε χρειαστεί να βοηθήσουν τους Ιταλούς στην εισβολή στην Ελλάδα, θα είχαν προλάβει το κρύο στη Ρωσία και δεν θα υπήρχε το Στάλινγκραντ.
Το «θαύμα της Δουνκέρκης» αποτελεί ένα από τα μυθικά κεφάλαια στην ιστορία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου! Μιλάμε για την τολμηρή διάσωση περισσότερων από 338.000 Βρετανικών, Γαλλικών και Βελγικών δυνάμεων από τις ακτές ενός γαλλικού λιμανιού, τη στιγμή που οι γερμανικές δυνάμεις κόντευαν να τους αποκλείσουν.
Η εκκένωση, που εκτυλίχθηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1940, θέτει επίσης ένα από τα πιο επίμαχα ερωτήματα: Γιατί, με τις αβοήθητες συμμαχικές δυνάμεις, οι γερμανικές μονάδες πάντζερ σταμάτησαν την προέλασή τους για περισσότερες από τρεις ημέρες, δίνοντας χρόνο στους Βρετανούς για να οργανώσουν την αρμάδα εκκένωσης;
Η περιβόητη διαταγή δόθηκε επειδή ο Χίτλερ ήθελε πραγματικά να αφήσει τα στρατεύματα να διαφύγουν και έτσι να διευκολύνει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Βρετανούς. Ο Χίτλερ φέρεται να είπε σε στενό του κύκλο ότι ήθελε να διατηρήσει τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Βέβαια, ο Χίτλερ ήθελε να δικαιολογήσει αυτό που στην πραγματικότητα εξελίχθηκε σε μια στρατιωτική γκάφα. Οι ιστορικοί συμφωνούν ότι μια πιθανή συμμαχική αντεπίθεση και οι ανησυχίες για την καταλληλότητα του εδάφους για τα γερμανικά τανκς ενίσχυσαν την απόφαση να σταματήσει η προέλαση. Ο Έριχ φον Μάνσταϊν, ένας εκ των κορυφαίων Γερμανών διοικητών, το χαρακτήρισε ένα από τα «πιο κρίσιμα λάθη» του Χίτλερ.
Η ήττα στη μάχη της Βρετανίας
Στη Μάχη της Βρετανίας η RAF απέκρουσε με επιτυχία τη Luftwaffe, σώζοντας το Ηνωμένο Βασίλειο από μια πιθανή ναζιστική εισβολή. Η Γαλλία μέχρι αυτό το σημείο είχε πέσει στα χέρια των Γερμανών και ο φόβος ήταν ότι ο Χίτλερ βρισκόταν στο κατώφλι της εδραίωσης της κυριαρχίας του στην Ευρώπη. Όπως σημειώνει ο ιστορικός και βιογράφος του Χίτλερ, Ian Kershaw: «Οι άνθρωποι πίστευαν ότι η τελική νίκη ήταν προ των πυλών. Μόνο η Βρετανία στάθηκε εμπόδιο».
Ενώ η Luftwaffe ήταν αναμφίβολα μια τρομερή δύναμη, οι Βρετανοί είχαν ένα ανεκτίμητο όπλο στα χέρια τους: Το σύστημα Dowding, το πρώτο ολοκληρωμένο δίκτυο αεράμυνας στον κόσμο, όπου οι ειδοποιήσεις σχετικά με τα εισερχόμενα εχθρικά αεροσκάφη κοινοποιούνταν μέσω ενός τηλεφωνικού δικτύου από μια σειρά σταθμών ραντάρ. Αυτό έδωσε στη RAF ένα σημαντικό πλεονέκτημα κατά τη διάρκεια της Μάχης της Βρετανίας.
Η εισβολή στην Ελλάδα
Τον Οκτώβριο του 1940, που ο Ιταλός φασίστας Μουσολίνι, ξεκίνησε εισβολή στην Ελλάδα, τα ιταλικά στρατεύματα χρησιμοποίησαν την Αλβανία, ως βάση για την επίθεσή τους. Ωστόσο, οι Έλληνες αντεπιτέθηκαν σθεναρά και ώθησαν πίσω από τα σύνορα στην Αλβανία τους Ιταλούς. Με τη βοήθεια της RAF και των βρετανικών χερσαίων δυνάμεων, τα ελληνικά στρατεύματα στρίμωξαν τους Ιταλούς που χρειάστηκε να διασωθούν από τους Γερμανούς.
Η παρέμβαση του Χίτλερ ήρθε τον Απρίλιο του επόμενου έτους - σε μια κρίσιμη συγκυρία, καθώς οι Γερμανοί προετοιμάζονταν να ξεκινήσουν την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα», τη μνημειώδη εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Η εισβολή του Χίτλερ ήταν επιτυχής, με τα στρατεύματα του Άξονα να προελαύνουν στην Αθήνα στις 27 Απριλίου. Ο ηγέτης των ΝΑΖΙ αργότερα αποδοκίμασε την κίνηση αυτή, πιστεύοντας ότι η καθυστέρηση που επέφερε η εισβολή στην Αθήνα στην «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» ήταν ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι Γερμανοί έπεσαν αργότερα σε τέτοιο τέλμα στη Ρωσία.
Σύμφωνα με έναν από τους έμπιστους του Χίτλερ, «αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική πορεία. Θα μπορούσαμε να προλάβουμε το ρωσικό κρύο για εβδομάδες και να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα. Δεν θα υπήρχε Στάλινγκραντ».
Η αποτυχία της «Επιχείρησης Barbarossa»
Οι Ναζί ξεκίνησαν την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα στις 22 Ιουνίου 1941. Ο Στάλιν έμεινε έκπληκτος από την κίνηση, η οποία άνοιξε ένα μέτωπο 1.800 μιλίων και αποδείχθηκε η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην ιστορία. Η επίθεση στη Σοβιετική Ένωση ήταν μια πολύ πιο πικρή και απεχθής επιχείρηση, με Σλάβους, Εβραίους, Μπολσεβίκους και άλλους να θεωρούνται οι φυλετικοί και ιδεολογικοί εχθροί της Γερμανίας.
Ο Χίτλερ ήταν πεπεισμένος ότι η Σοβιετική Ένωση θα έπεφτε σε σύντομο χρονικό διάστημα, λέγοντας ότι «δεν έχουμε παρά να κλωτσήσουμε στην μπροστινή πόρτα και ολόκληρο το σάπιο ρωσικό οικοδόμημα θα καταρρεύσει». Υπολόγισε λάθος, τόσο τεράστιο μέγεθος της χώρας που εισέβαλε όσο και τον αριθμό των στρατιωτών που θα αντιμετώπιζαν οι άνδρες του.
Οι μάχες ήταν εξαντλητικές, με φρικτά εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν τα Einsatzgruppen, τάγματα θανάτου των SS που θα σφάγιαζαν αμάχους και θα υποκινούσαν τα πογκρόμ κατά των Εβραίων στις τοπικές κοινότητες. Αμφισβητούμενες στρατηγικές αποφάσεις του Χίτλερ και μια καθυστερημένη επίθεση στη Μόσχα, έδωσαν στους Σοβιετικούς την ευκαιρία να ενισχύσουν την άμυνά τους και να αντεπιτεθούν με πατριωτική θέρμη για τη «Μητέρα Ρωσία». Στη συνέχεια, υπήρξαν οι σκληρές καιρικές συνθήκες, με τους δρόμους να μετατρέπονται σε ποτάμια λάσπης κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, πριν το τοπίο παγώσει από έναν καταστροφικά άγριο χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ