Ο «κανόνας» του Στιβ Τζομπς που τον έκανε εξυπνότερο – Νευροεπιστήμονες συμφωνούν πως είχε δίκιο

Δεκατρία χρόνια μετά το θάνατό του, το όνομα του Στιβ Τζομπς (24 Φεβρουαρίου 1955 – 5 Οκτωβρίου 2011) παραμένει συνώνυμο της καινοτομίας, της επιμονής και της δημιουργικότητας. Αυτά ήταν και τα στοιχεία που οδηγήσαν την Apple στην κορυφή και αναγνωρίζεται ως «ο μέγας ευαγγελιστής της ψηφιακής εποχής».

Όμως εκτός από το επιχειρηματικό και τεχνολογικό του δαιμόνιο, ο Τζομπς είχε και μια απλή, καθημερινή συνήθεια που όπως ο ίδιος ισχυριζόταν τον βοηθούσε να σκέφτεται πιο καθαρά και να βρίσκει λύσεις σε προβλήματα.

Ο λόγος για το απλό περπάτημα. Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Walter Isaacson, ο Τζομπς προτιμούσε να κάνει σημαντικές συζητήσεις ενώ περπατούσε. Αυτό δεν ήταν τυχαίο. Ο Τζομπς είχε διαισθανθεί κάτι που σήμερα οι νευροεπιστήμονες επιβεβαιώνουν μέσα από έρευνες: το περπάτημα βελτιώνει τη λειτουργία του εγκεφάλου, βοηθώντας στην επίλυση προβλημάτων που φαίνονται αξεπέραστα όταν καθόμαστε στο γραφείο.

Ο κανόνας των 10 λεπτών

Ο Στίβ Τζομπς καταλάβαινε πότε χρειαζόταν μια αλλαγή για να «ξεκλειδώσει» τη σκέψη του. Η απλή ιδέα του να σηκωθεί και να περπατήσει όταν δεν έβρισκε λύση σε ένα πρόβλημα, αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική.

Η νευροεπιστήμονας Mithu Storoni, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Cambridge και συγγραφέας του βιβλίου Hyperefficient: Optimize Your Brain to Transform the Way You Work, αναφέρεται στον «κανόνα των 10 λεπτών», που ακολουθούν πολλοί επιτυχημένοι επαγγελματίες. Όπως εξηγεί, σύμφωνα με το INC, αν μετά από 10 λεπτά εντατικής προσπάθειας στο γραφείο δεν έχεις βρει λύση, είναι καλύτερο να σηκωθείς και να πας μια βόλτα.

Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί σαν μυς. Σε φυσικές εργασίες, όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο πιο αποτελεσματικός γίνεσαι. Όμως, για εργασίες που απαιτούν διανοητική προσπάθεια και δημιουργικότητα, η συνεχής πίεση μπορεί να έχει αντίθετο αποτέλεσμα. Αντί να βελτιωθεί η σκέψη μας, οδηγούμαστε σε απογοήτευση.

Πώς το περπάτημα βοηθά τον εγκέφαλο

Το περπάτημα, όπως εξηγεί η Mithu Storoni, βάζει τον εγκέφαλο – εν μέρει – σε μια χαλαρή κατάσταση, στην οποία μπορεί να συνδέσει νέες ιδέες και να ανακαλύψει λύσεις σε προβλήματα. Αυτό επιτυγχάνεται διότι το σώμα κινείται και το περιβάλλον αλλάζει, με αποτέλεσμα ο νους να μην κολλάει σε μία σκέψη, αλλά να εξετάζει πολλές διαφορετικές ιδέες.

Καθώς περπατάς, παρατηρείς ελαφρά το περιβάλλον γύρω σου – τους ανθρώπους, τα δέντρα, το τοπίο. Το μυαλό σου δεν επικεντρώνεται υπερβολικά σε ένα πράγμα και, ταυτόχρονα, δεν αφήνει τη σκέψη σου να σταματήσει. Είναι ακριβώς αυτή η ισορροπία που βοηθά τον εγκέφαλο να επινοήσει νέες λύσεις.

Σύμφωνα με τη Storoni, το περπάτημα «σε κρατάει σε μια κατάσταση εγρήγορσης, χωρίς να σε κουράζει, αλλά επίσης αποτρέπει το μυαλό σου από το να κολλήσει σε μία ιδέα». Το αποτέλεσμα είναι ότι αποκτάς την ιδανική νοητική κατάσταση για να αντιμετωπίσεις περίπλοκα προβλήματα.

Η τακτική του Στιβ Τζομπς να περπατάει για να λύσει προβλήματα δεν ήταν απλά μια προσωπική του ιδιορρυθμία. Ήταν μια στρατηγική που σήμερα υποστηρίζεται από την επιστήμη, αλλά και από τις βιογραφικές αναφορές άλλων σπουδαίων καινοτόμων στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Επομένως, αν νιώθετε ότι έχετε κολλήσει στη δουλειά, δοκιμάστε να εφαρμόσετε τον κανόνα των 10 λεπτών του Στιβ Τζομπς. Αφήστε το γραφείο σας και πηγαίντεμια βόλτα. Οι πιθανότητες είναι ότι θα επιστρέψετε πιο δημιουργικοί.