Το Σπήλαιο του Αίματος των Μάγια: Νέα στοιχεία για τελετουργικές ανθρωποθυσίες 2.000 ετών (βίντεο)

Αρχαιολόγοι κάνουν μια ανησυχητική ανακάλυψη μέσα σε σπηλιά που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια για αρχαίες τελετουργίες.

Η διαβόητη «Cueva de Sangre», ή αλλιώς «Σπήλαιο του Αίματος», στη Γουατεμάλα, αποκαλύπτει νέα συγκλονιστικά στοιχεία για τη χρήση της από τον πολιτισμό των Μάγια πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Νέα αρχαιολογική έρευνα επανεξετάζει ανθρώπινα οστά που είχαν βρεθεί στη δεκαετία του 1990 και καταλήγει σε ανατριχιαστικά συμπεράσματα: το σπήλαιο πιθανότατα αποτελούσε τόπο τελετουργικών ανθρωποθυσιών.

Το σπήλαιο βρίσκεται κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο Dos Pilas στην επαρχία Πετέν της Γουατεμάλας και είναι ένα από τα δεκάδες σπήλαια στην περιοχή που χρησιμοποιήθηκαν από τους Μάγια - τους αυτόχθονες κατοίκους της Μεσοαμερικής. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε από περίπου το 400 π.Χ. έως το 250 μ.Χ.

Τραυματισμένα οστά και τελετουργική διάλυση σωμάτων

Τα ανθρώπινα οστά που είχαν εντοπιστεί εδώ και δεκαετίες αποκτούν νέο ενδιαφέρον χάρη στην ανάλυση των τραυμάτων τους. Πολλά από τα ευρήματα φέρουν σημάδια βαριών κακώσεων, οι οποίες φαίνεται να έχουν προκληθεί λίγο πριν ή τη στιγμή του θανάτου των θυμάτων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα άτομα διαμελίστηκαν στο πλαίσιο τελετουργικών θυσιών, ενισχύοντας την ήδη φρικιαστική φήμη του σπηλαίου.

Εκτός από τα οστά, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν εργαλεία από οψιανό - πέτρωμα που χρησιμοποιούσαν συχνά οι Μάγια σε ιεροτελεστίες. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι πολλά από τα οστά δεν ήταν θαμμένα, αλλά εκτεθειμένα στην επιφάνεια του σπηλαίου, κάτι που ενισχύει την ερμηνεία περί τελετουργικών πρακτικών.

«Δεν βλέπουμε σώματα, βλέπουμε μέλη»

Η βιοαρχαιολόγος Μισέλ Μπλεζ, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, δήλωσε: «Το μοτίβο που παρατηρούμε είναι η παρουσία μεμονωμένων μελών και όχι ολόκληρων σωμάτων. Στο τελετουργικό των Μάγια, τα μέλη είχαν εξίσου μεγάλη αξία με το σύνολο του σώματος».



Παράλληλα, η δικαστική ανθρωπολόγος Έλεν Φρικάνο σημείωσε πως οι ενδείξεις από τις κακώσεις και η τοποθέτηση των οστών στη σπηλιά συνάδουν με τελετουργική διάλυση και όχι απλό θάνατο και ταφή.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η ανάλυση των οστών βρίσκεται ακόμη στα αρχικά της στάδια και απαιτείται περισσότερη μελέτη για να κατανοηθεί πλήρως η τελετουργική σημασία της «Σπηλιάς του Αίματος». Το όνομα του σπηλαίου μοιάζει πλέον να είναι περισσότερο κυριολεκτικό, παρά συμβολικό.