Ο Πέτρος Γαϊτάνος τραγουδά τη «Μολυβιά» του Μανώλη Αγγελόπουλου και εκπλήσσει (βίντεο)

«Ύμνους» συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε κάποια διαχρονικά λαϊκά τραγούδια ο ήχος και η ερμηνεία των οποίων παραπέμπουν σε μια εναλλακτική, λαϊκή ιεροτελεστία.

Υπό αυτή την έννοια το γεγονός ότι ο Πέτρος Γαϊτάνος, ο οποίος έχει συνδεθεί στενά κατά την διάρκεια της μουσικής διαδρομής του με την εκκλησιαστική – βυζαντινή μουσική, αποφάσισε να διασκευάσει και να ερμηνεύσει τη μεγάλη επιτυχία του Μανώλη Αγγελόπουλου «Μια Μολυβιά», βγάζει νόημα.

Η αλήθεια είναι πάντως πως στο άκουσμα της είδησης πως ο Γαϊτάνος τραγουδά Μανώλη Αγγελόπουλο δημιουργείται, αναμφισβήτητα, μια έκπληξη, μια απορία αλλά και μια έντονη περιέργεια να ακούσεις το αποτέλεσμα του αντιφατικού, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, ανατρεπτικού αυτού μουσικού εγχειρήματος.

Και από τα πρώτα λεπτά της ακρόασης αντιλαμβάνεται κανείς πως, πράγματι, ο ερμηνευτής, προσέγγισε το υπέροχο αυτό βαρύ ζεϊμπέκικο, σε μουσική Λευτέρη Ζέρβα και στίχους Λευτέρη Σπυρόπουλου, με...θρησκευτική ευλάβεια. Δοσμένο μέσα από καθαρές, λιτές ενορχηστρώσεις, με βασικά όργανα το μπουζούκι και το ακορντεόν της Ζωής Τηγανούρια και ερμηνευμένο με έναν τρόπο σχεδόν κατανυκτικό αλλά και έντονα συναισθηματικό υπογραμμίζεται αυτό που πολλοί μεγάλοι δημιουργοί είχαν πει, κατά το παρελθόν, για το λαϊκό τραγούδι: ότι, δηλαδή, η μεγάλη του δύναμη εκφράζει με πρωτοφανή πιστότητα τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ανησυχίες, τους φόβους ακόμη και τις αμαρτίες των ανθρώπων, σαν μια ιερή μουσική εξομολόγηση.

Να σημειωθεί, πάντως, πως η ταύτιση του Πέτρου Γαϊτάνου με τους θρησκευτικούς ύμνους, που αποτέλεσαν το πιο επιτυχημένο μουσικό του εγχείρημα, έχει επισκιάσει, επό σειρά ετών, τις υπόλοιπες μουσικές πλευρές του οι οποίες είναι πολλές και διαφορετικές. Ίσως, λοιπόν, αυτό το ζεϊμπέκικο να αποτελεί για εκείνον μια ιδανική ευκαιρία δημόσιας μουσικής απελευθέρωσης.

Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που ο ερμηνευτής «συνομιλεί» με το λαϊκό τραγούδι. Στη νέα ηχογράφηση της «Πολιτείας Δ΄» του Μίκη Θεοδωράκη, που είχε κυκλοφορήσει το 1996, είχε ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, τη θρυλική, και αυθεντικά λαϊκή «Δραπετσώνα», σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη.