Σε πόσες ώρες μπορούμε να φτάσουμε από τη Γη στο Φεγγάρι

Το ταξίδι στο φεγγάρι δεν είναι σίγουρα εύκολη υπόθεση. Ο φυσικός μας δορυφόρος περιστρέφεται γύρω από τη Γη σε απόσταση 238.855 μιλίων (384.400 χιλιομέτρων). Πόσος χρόνος χρειάζεται λοιπόν για να φτάσει ένα διαστημόπλοιο στον πλησιέστερο γείτονά μας από τη στιγμή που απογειώνεται;

Με βάση τις σεληνιακές αποστολές των τελευταίων δεκαετιών, η απάντηση κυμαίνεται από περίπου οκτώ ώρες έως 4,5 μήνες. Το ταχύτερο ανθρωπογενές σκάφος που πέρασε από το φεγγάρι -δηλαδή δεν σταμάτησε εκεί- ήταν το σκάφος New Horizon που εκτοξεύτηκε από τη NASA το 2006 για να μελετήσει τον Πλούτωνα. Το εν λόγω διαστημόπλοιο πέρασε από το φεγγάρι 8 ώρες και 35 λεπτά μετά την εκτόξευση.

Αλλά για τις αποστολές των οποίων ο προορισμός είναι το φεγγάρι, το ταξίδι διαρκεί λίγο περισσότερο. Το 1959, στην πρώτη αποστολή της ανθρωπότητας στο φεγγάρι, το Luna 1 της Σοβιετικής Ένωσης χρειάστηκε 34 ώρες για να φτάσει στο φεγγάρι.

Αυτή η μη επανδρωμένη αποστολή προοριζόταν να προσκρούσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, αλλά το διαστημόπλοιο ξέφυγε από την πορεία του, περνώντας 5.995 χιλιόμετρα (3.725 μίλια) μακριά από το φεγγάρι. Τελικά σταμάτησε να εκπέμπει όταν οι μπαταρίες του τελείωσαν και εξακολουθεί να αιωρείται στο διάστημα μέχρι σήμερα.

Το 1969, όταν οι αστροναύτες προσγειώθηκαν πραγματικά στο φεγγάρι, το πλήρωμα του Apollo 11 χρειάστηκε 109 ώρες και 42 λεπτά από την απογείωση μέχρι το πρώτο βήμα του Νιλ Άρμστρονγκ.

Οι λόγοι για αυτούς τους μεταβλητούς χρόνους ταξιδιού στο φεγγάρι εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, αλλά ένας από τους σημαντικότερους είναι η ποσότητα των καυσίμων που χρησιμοποιούνται.

Οι μηχανικοί έχουν διαπιστώσει ότι η χρήση λιγότερων καυσίμων σε μια σεληνιακή αποστολή μπορεί να την κάνουν να διαρκεί περισσότερο, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση των φυσικών βαρυτικών δυνάμεων των ουράνιων σωμάτων, όπως είναι η Γη και το φεγγάρι, για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση του διαστημικού σκάφους κατά μήκος μιας μεγαλύτερης διαδρομής.

Για παράδειγμα, το 2019, το Ισραήλ έστειλε ένα μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο με το όνομα Beresheet για να προσεδαφιστεί στο φεγγάρι. Μετά την απογείωση, το Beresheet έκανε κύκλους γύρω από τη Γη για περίπου έξι εβδομάδες σε όλο και μεγαλύτερες τροχιές, προτού αποκτήσει αρκετή ορμή για να απογειωθεί προς το φεγγάρι.

Έφτασε εκεί, αλλά όχι με τον τρόπο που ήθελε ο ισραηλινός οργανισμός SpaceIL: Η ομάδα έχασε την επαφή και το Beresheet συνετρίβη στη σεληνιακή επιφάνεια 48 ημέρες μετά την εκτόξευση.

Το διαστημικό σκάφος που κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο ταξίδι στη Σελήνη είναι το σκάφος CAPSTONE της NASA, ένας κυβικός δορυφόρος βάρους 55 κιλών (25 κιλών) που χρειάστηκε 4,5 μήνες για να εγκαταλείψει τη Γη, να την κυκλώσει αρκετές φορές και τελικά να εισέλθει στην τροχιά της Σελήνης το 2022. Το CAPSTONE (Cislunar Autonomous Positioning System Technology Operations and Navigation Experiment) στάλθηκε στο φεγγάρι για να δοκιμάσει μια τροχιά που η NASA σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει για το σχεδιαζόμενο διαστημικό φυλάκιο Gateway.

Ανεξάρτητα από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει ένα διαστημικό σκάφος, κάθε σεληνιακή αποστολή περνά από διάφορα βασικά βήματα. Το 60% έως 90% του βάρους εκτόξευσης κάθε διαστημικής αποστολής είναι τα καύσιμα που της επιτρέπουν να ξεφύγει από τη γήινη βαρύτητα και να εισέλθει στο διάστημα.

Μόλις το διαστημόπλοιο φτάσει σε τροχιά, πρέπει να χρησιμοποιήσει όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα για να επιτύχει τη βέλτιστη τροχιά προς τον στόχο του, καθώς η προσθήκη περισσότερων καυσίμων καθιστά το διαστημόπλοιο βαρύτερο και ακριβότερο.

Αλλά ο χρόνος ταξιδιού εξαρτάται και από άλλους παράγοντες. Ένας από τους μεγαλύτερους, σύμφωνα με τον Mark Blanton, ο οποίος είναι επικεφαλής της ανάλυσης και των ολοκληρωμένων αξιολογήσεων των αποστολών της NASA από τη Σελήνη στον Άρη, είναι ο σκοπός της αποστολής.

«Οι αποστολές ή οι οργανισμοί θα αξιολογήσουν τον τύπο των διαθέσιμων πυραύλων και τις δυνατότητές τους να μεταφέρουν διαστημόπλοια», δήλωσε στο Live Science. «Οι δυνατότητες των πυραύλων και οι στόχοι της αποστολής θα καθορίσουν το μέγεθος του διαστημικού σκάφους – για παράδειγμα, αν πρόκειται για ένα επιστημονικό όργανο έναντι μιας επανδρωμένης αποστολής.

«Όταν βάζετε όλους αυτούς τους περιορισμούς μαζί, μπορείτε να σχεδιάσετε μια βέλτιστη τροχιά».

Αυτό σημαίνει ότι, όπως συμβαίνει με όλα όσα σχετίζονται με τα διαστημόπλοια και τις διαστημικές πτήσεις, οι ακριβείς υπολογισμοί σχετικά με το μέγεθος του σκάφους, το μέγεθος του πληρώματος, την κατανομή των καυσίμων και κάθε άλλη πιθανή λεπτομέρεια μπορεί να επηρεάσει τον συνολικό χρόνο ταξιδιού προς τη Σελήνη.

Πηγή: pride.gr