Η εξήγηση γιατί κάποιοι άνθρωποι αντέχουν περισσότερο το κρύο

Κάποιοι άνθρωποι αντέχουν το κρύο πολύ περισσότερο από άλλους, ακόμη και όταν η θερμοκρασία πέφτει αισθητά. Μία έρευνα από το Ινστιτούτο Karolinska έχει βρει το γιατί και υποστηρίζει ότι αυτή η διαφορά δεν είναι τυχαία, αλλά σχετίζεται με συγκεκριμένα γονίδια. Η μελέτη δείχνει ότι μια συχνή γενετική μετάλλαξη στο γονίδιο ACTN3, το οποίο ρυθμίζει λειτουργίες των σκελετικών μυών, κάνει ορισμένους ανθρώπους πολύ πιο ανθεκτικούς στο κρύο.

Περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους δεν διαθέτει την πρωτεΐνη α-ακτινίνη-3, λόγω μιας απλής γενετικής αλλαγής στο ACTN3. Η απουσία της πρωτεΐνης αυτής φαίνεται ότι αυξήθηκε όσο οι σύγχρονοι άνθρωποι μετανάστευαν από την Αφρική σε πιο ψυχρά κλίματα της Ευρώπης και της Ασίας. 

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσοι άνθρωποι έχουν έλλειψη α-ακτινίνης-3 μπορούν να διατηρούν υψηλότερη θερμοκρασία πυρήνα και να κρυώνουν λιγότερο όταν εκτίθενται σε χαμηλές θερμοκρασίες, σε σύγκριση με όσους έχουν φυσιολογικά επίπεδα της πρωτεΐνης.

Στο πείραμα συμμετείχαν 42 άνδρες ηλικίας 18–40 ετών από το Κάουνας της Λιθουανίας. Οι εθελοντές εκτέθηκαν σε κρύο νερό 14℃ για έως 120 λεπτά, με ενδιάμεσα 10λεπτα διαλείμματα σε θερμοκρασία δωματίου. Στη συνέχεια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, ανάλογα με το αν διέθεταν ή όχι την πρωτεΐνη α-ακτινίνη-3.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά:

- Μόνο το 30% των συμμετεχόντων που είχαν την πρωτεΐνη κατάφεραν να ολοκληρώσουν τα 120 λεπτά στο κρύο.

- Αντίθετα, το 69% όσων είχαν έλλειψη α-ακτινίνης-3 άντεξαν όλη τη διάρκεια της έκθεσης.

Επιπλέον, οι ερευνητές αξιολόγησαν το πόσο έντονα έτρεμαν οι συμμετέχοντες. Όσοι δεν είχαν την πρωτεΐνη έτρεμαν σημαντικά λιγότερο, γεγονός που δείχνει ότι το σώμα τους παράγει θερμότητα πιο αποτελεσματικά χωρίς να ξοδεύει υπερβολική ενέργεια.

Η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντική: η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτό το γονίδιο επηρεάζει τη λειτουργία των μυών μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για σοβαρές μυϊκές παθήσεις όπως η μυϊκή δυστροφία Duchenne, αλλά και για κοινές μεταβολικές νόσους όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2.