«Όταν σε ξαναδώ, η φιλία μας θα είναι πιο δυνατή απ' ό,τι την αφήσαμε» γράφει ο Βιν Ντίζελ για τον Πολ Γουόκερ

Μια ακόμη συγκινητική ανάρτηση έκανε ο Βιν Ντίζελ για τον αδερφικό του φίλο, Πολ Γουόκερ, με αφορμή τα 10 χρόνια που πέρασαν από τη μέρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο.

Μέσω Instagram, ανέβασε μια φωτογραφία του Γουόκερ αγκαλιά με την κόρη του Χάνια αγκαλιά με τον αείμνηστο ηθοποιό, να κοιτάζουν μαζί ένα τηλέφωνο.

Στη λεζάντα έγραψε:

«Άκουγα ένα τραγούδι σήμερα το πρωί... το That "Lucky Old Sun" σε σκεφτόμουν, να τρέχεις στον ουρανό όλη μέρα. Χαχαχα...

Η οικογένεια του Πένθους, μοιάζει σαν να έχει μεγαλώσει από πριν από μια δεκαετία... μοιάζει σαν αυτή η εμπειρία της απώλειας κάποιου να είναι πολύ συνηθισμένη σήμερα. Αφήνοντας όλο και περισσότερους από εμάς να ψάχνουμε το νόημα, προσπαθώντας να δώσουμε μια εξήγηση σε αυτή την πολύπλοκη ύπαρξη...

Ω, κατάλαβα επιτέλους τι συνήθιζες να κάνεις με το τηλέφωνο, "νηστεία του τηλεφώνου"... είχες τη διορατικότητα να απενεργοποιείς το τηλέφωνό σου για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ξεκίνησα φέτος να κάνω ακριβώς αυτό. Συνήθιζες να λες, ο Βιν και εγώ μπορούμε να περάσουμε χρόνια χωρίς να μιλάμε, και η αδερφική φιλία μας θα είναι πάντα πιο δυνατή από ό,τι την αφήσαμε, αυτοί που πραγματικά σε αγαπούν θα είναι πάντα εκεί.

Αμήν

Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου εικόνες που τραβήχτηκαν ποτέ... Ξέρεις πόσο περήφανος ήμουν όταν η κόρη μου, η ανιψιά σου έπαιζε πιάνο... λοιπόν, χθες το βράδυ έπαιζε το Moonlight Sonata... με πήγε πίσω στη νύχτα πριν γεννηθεί. Εγώ και εσύ δουλεύαμε μέχρι αργά... μου έλεγες ότι η καλύτερη στιγμή στη ζωή θα ήταν να δω το παιδί μου να γεννιέται. Εκείνο το ανεκτίμητο χαμόγελο που είχες όταν σου είπα την επόμενη μέρα ότι είχα κόψει τον ομφάλιο λώρο...

Το επόμενο τραγούδι που άρχισε να παίζει στο πιάνο είναι από μια καλλιτέχνη που θα σου άρεσε, ονόματι Billie Eilish, "What was I made for"... όταν άρχισε να παίζει, οι άλλοι άγγελοι ήρθαν όλοι μαζί της στο πιάνο και άρχισαν να τραγουδούν... ουάου... συναισθήματα... άγγελοι, ξέρω ότι άκουγες.

Μετά από δέκα χρόνια... ξέρω ότι αυτές οι μέρες όμορφης ανάμνησης θα είναι γεμάτες δάκρυα. Αλλά καθώς ο χρόνος κυλάει, με κάθε χρόνο που περνάει... περισσότερα χαμόγελα καταφέρνουν να διαπεράσουν τα δάκρυα. Γιατί ξέρω ότι όταν σε ξαναδώ... η φιλία μας θα είναι πιο δυνατή απ' ό,τι την αφήσαμε.

Μου λείπεις».