Γκρέτα Γκέργουικ: Ο Σιλβέστερ Σταλόνε αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Ken στην «Barbie»

Η Γκρέτα Γκέργουικ ονόμασε τον Σιλβέστερ Σταλόνε ως την έμπνευση πίσω από τον Ken στην ταινία «Barbie».

Μιλώντας σε ένα πάνελ μετά από μια ειδική προβολή της ταινίας «Barbie» στο θέατρο «Directors Guild of America» στο Δυτικό Χόλιγουντ την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου, η 40χρονη σκηνοθέτρια και σεναριογράφος αποκάλυψε ότι ο ρόλος του Ken που υποδύεται ο Ράιαν Γκόσλινγκ στην επιτυχημένη ταινία βασίζεται στον 77χρονο Σταλόνε, αφού εκείνη και ο Γκόσλινγκ μοιράζονταν μια κοινή αγάπη για τον αστέρα της δράσης.

«Ο Ράιαν Γκόσλινγκ αγαπά επίσης τον Σιλβέστερ Σταλόνε», δήλωσε η Γκέργουικ, η οποία συμμετείχε στο πάνελ μαζί με τον συνθέτη Μαρκ Ρόνσον και την Ντούα Λίπα. «Είχαμε τόσο καιρό να το σκεφτούμε και να το συζητήσουμε, και αυτός και εγώ το κάναμε πραγματικά. Το faux μινκ του προήλθε από τα καταπληκτικά ρούχα του Σιλβέστερ Σταλόνε».

Ο Σταλόνε ήταν διάσημος για τη γούνα του σε μια από τις καθοριστικές εμφανίσεις του στις δεκαετίες του 1970 και 1980. Έγινε επίσης χαρακτηριστικό look για τον Ken αφού κατέλαβε την Barbieland στην ταινία.

Εκτός από το στυλ του Ken, η Γκέργουικ είπε ότι ο Σταλόνε ενέπνευσε το ταξίδι του χαρακτήρα κατά τη διάρκεια της ταινίας.

«Όταν σκέφτομαι τους καλοντυμένους άντρες, νομίζω ότι είναι ίσως ο καλύτερος», συνέχισε. «Και αισθάνομαι ότι ο Ken δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας άνδρας που αναζητούσε τον στολισμό. Οπότε αυτή ήταν μια πραγματικά σημαντική στιγμή όπου είπαμε ότι είναι, είναι ο Σλάι. Και μιλήσαμε για συγκεκριμένες στιγμές που πραγματικά αγαπήσαμε στις ταινίες του».

Η σκηνοθέτρια δήλωσε ότι ο Σταλόνε επηρέασε επίσης «τον τρόπο με τον οποίο προχωρήσαμε» στο τραγούδι «I'm Just Ken», το οποίο γράφτηκε από τον Ρόνσον και τον συνεργάτη Άντριου Γουάιτ και ερμηνεύτηκε από τον Γκόσλινγκ στην ταινία.

Δεν είναι σαφές αν ο Σταλόνε τα γνώριζε όλα αυτά για την ταινία. Αλλά η Γκέργουικ είπε στο πάνελ ότι ήρθε σε επαφή μαζί της στη συνέχεια. «Τον ενδιέφερε, κάτι που με τιμά πολύ», είπε.

Σε άλλο σημείο του πάνελ, η σκηνοθέτρια ανέφερε τα μιούζικαλ «Grease» (1978) και «Saturday Night Fever» (1977) και «ταινίες που οδηγούνται από την ποπ μουσική» ως επιρροές για τη μουσική στην Barbie.



«Κάτι για το οποίο μιλήσαμε αμέσως με τον Μαρκ ήταν η αγάπη μου για τη ντίσκο. Και συνέβαλε στο πραγματικά υπέροχο ντοκιμαντέρ για τους Bee Gees, το οποίο μου άρεσε πολύ», εξήγησε η Γκέργουικ. «Και σκέφτηκα προφανώς το "Saturday Night Fever", αλλά και το "Xanadu", το οποίο είναι ένα τόσο υπέροχο campy πράγμα. Και επίσης, το "Grease", το οποίο είναι ένα μιούζικαλ ντίσκο, αλλά αφορά τη δεκαετία του 1950 και έχει αυτό το είδος της ποιότητας του να λαμβάνει χώρα σε κανένα χρόνο, αλλά σε κάθε χρόνο».

«Και σκέφτηκα ότι αυτό ήταν κατά κάποιο τρόπο η ουσία αυτού που ήθελα να επιδιώξω», δήλωσε η σκηνοθέτρια.

Σχετικά με το γεγονός ότι η Ντούα Λίπα ανήκει στο soundtrack της «Barbie», η Γκέργουικ δήλωσε: «Δεν υπάρχει κανείς που να συμπυκνώνει περισσότερο αυτό το πνεύμα της αιχμηρής, λαμπρής ντίσκο. Και σκέφτηκα, είναι αυτό δυνατόν; Ας το κάνουμε».