Φωκάς: Οι ‘ασύμμετρες’ απειλές αντιμετωπίζονται με ‘ασύμμετρη’ δράση

Το φαινόμενο της άναρχης δόμησης αλλά και την αδυναμία της πολιτείας να ακολουθήσει τους νόμους και να προστατεύσει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών στηλιτεύει σε ερώτηση του προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη,
Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη και Εσωτερικών Παναγιώτη Σκουρλέτη ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Ένωσης Κεντρώων, Άρης Φωκάς.

Όπως αναφέρει ο κ. Φωκάς στην ερώτηση του, ο οποίος μάλιστα κάνει ιδιαίτερη μνεία στην περίπτωση και της Χαλκιδικής, «η τραγωδία στην Ανατολική Αττική την περασμένη Δευτέρα είναι ένα φαινόμενο που αναδεικνύει την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση καταστροφών στη χώρα μας αλλά και το θέμα της άναρχης δόμησης που τις τελευταίες δεκαετίες έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Κάθε φορά που συμβαίνει μία φυσική καταστροφή ξεκινάει μία συζήτηση για το τι έφταιξε. Αυτή τη φορά ας διδαχθούμε από τις καταστρεπτικές συνέπειες της φονικής πυρκαγιάς και ας βάλουμε σε σωστές βάσεις τη συζήτηση που όμως θα πρέπει να  περάσει σε πράξεις».   

«Οι (πιθανές) ‘ασύμμετρες’ απειλές αντιμετωπίζονται με ‘ασύμμετρη’ δράση, όχι με εμβρόντητη απάθεια κι ανικανότητα. Το ελληνικό κράτος αδυνατεί διαχρονικά να προστατεύσει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών του και προπάντων να επιβάλει τους νόμους, ενώ την ίδια ώρα κουνά το δάχτυλο στους πολίτες, όταν και οι ίδιοι βρίσκουν παραθυράκια για να μην τους ακολουθήσουν. Δεν είναι ένα, ή δύο τα παραδείγματα της άναρχης δόμησης στην Ελλάδα και δη στη Χαλκιδική. Κατοικίες μέσα σε δάση, ή κατά μήκος των παραλιών που κλείνουν με μάντρες την πρόσβαση
προς τη θάλασσα» αναφέρει ο κ. Φωκάς κάνοντας λόγο για την χαρακτηριστική περίπτωση «μεταξύ Πολύχρονου και Χανιώτης, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, όπου όπως καταγγέλλουν επανειλημμένα οι κάτοικοι της περιοχής για ένα μέτωπο 1.000 περίπου μέτρων δεν υπάρχει σημείο πρόσβασης στον αιγιαλό. Όπως λένε οι κάτοικοι, οι οποίοι έζησαν το 2006  αντίστοιχες καταστάσεις με αυτές των κατοίκων της Αττικής, κατόρθωσαν  να διασωθούν πηδώντας μάντρες από τις βίλες για να μπορέσουν να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα. Μάλιστα το 2014 ξεκίνησε ένας αγώνας των κατοίκων της περιοχής με διαδικασίες που υπέδειξαν  ο δήμος και η πολεοδομία με αποτέλεσμα να
βγει απόφαση κατεδάφισης για τις μάντρες που κλείνουν την πρόσβαση προς τον αιγιαλό. Είναι χαρακτηριστικό πως τον Μάιο του τρέχοντος έτους επρόκειτο να γίνει η κατεδάφιση, ωστόσο τελευταία στιγμή και με απίθανες δικαιολογίες (ο δήμος επικαλέστηκε έλλειψη μηχανήματος για κατεδάφιση) δεν πραγματοποιήθηκε, με αποτέλεσμα το ζήτημα να εκκρεμεί μέχρι σήμερα».

Κατόπιν των παραπάνω ο κ. Φωκάς ερωτά τους υπουργούς:

-Τι προτίθεσθε να κάνετε προκειμένου να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα σε περιοχές που λόγω της άναρχης δόμησης δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στη θάλασσα, ή δίοδοι διαφυγής, παρά μόνο δρόμοι-παγίδες;