Βιασμοί χωρίς τέλος στον στρατό της Β. Κορέας

Τις άθλιες συνθήκες στο γυναικείο στρατό της Β. Κορέας περιγράφει η  Λι Σο Γεουν, η οποία είχε καταταγεί από αίσθημα πατριωτισμού και υπηρέτησε για 10 χρόνια.

Σήμερα, 41 ετών, αποκαλύπτει στο BBC τα μαρτύρια των γυναικών τον στρατό της Β. Κορέας.

«Κοιμόμουν σε ένα θάλαμο με άλλες 24 γυναίκες. Τα στρώματα που κοιμόμασταν δεν ήταν φτιαγμένα από βαμβάκι αλλά από φλούδες ρυζιού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλη η μυρωδιά από το σώμα, ιδρώτας κτλ, να μένει πάνω στο στρώμα και η δυσοσμία να είναι αφόρητη» λέει.

Και προσθέτει: «Μετά από τους πρώτους έξι μήνες, οι γυναίκες σταματούσαμε να αδιαθετούμε, λόγω άγχους και κακής διατροφής. Και είμασταν και χαρούμενες γιατί αν είχαμε περίοδο η κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο δύσκολη για μας. Μια 20χρονη κοπέλα είπε ότι λόγω της άσκησης είχαν περάσει δύο χρόνια χωρίς να της έρθει περίοδος. Είμασταν υποχρεωμένες να χρησιμοποιούμε πολλές φορές την ίδια σερβιέτα».

Ακόμα και το μπάνιο ήταν μια απίστευτα δύσκολη υπόθεση: «Δεν υπήρχε ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο. Απλά συνέδεαν μια μάνικα σε ένα παγωμένο ρυάκι από το βουνό και πλενόμασταν κατευθείαν από εκεί. Στο νερό υπήρχαν συχνά φίδια και βατράχια» αναφέρει.

Η πιο συγκλονιστική μαρτυρία, ωστόσο, είναι για τους βιασμούς.

«Εγώ δεν έπεσα ποτέ θύμα βιασμού, αλλά πολλές από τις συντρόφους μου δεν ήταν το ίδιο τυχερές. Ο διοικητής του λόχου έμενε μέχρι αργά στο γραφείο του και βίαζε τις γυναίκες υφισταμένους του. Αυτό γινόταν ξανά και ξανά χωρίς τέλος» λέει.

Η γαλλίδα συγγραφέας Τζουλιέτ Μοριλό, η οποία μίλησε με γυναίκες από το στρατό της Β. Κορέας, επιβεβαιώνει τα λεγόμενα της Λι Σο Γεουν:

«Η ποινή κάθειρξης για βιασμό στο στρατό μπορεί να αγγίξει και τα 7 χρόνια στη Β. Κορέα αλλά καμία γυναίκα δεν έχει το σθένος να καταθέσει και έτσι οι άντρες μένουν ατιμώρητοι. Ισως να φταίει η αυστηρή πατριαρχική δομή ευρύτερα της βορεοκορεατικής κοινωνίας. Οπως στην κοινωνία δύσκολα γίνονται καταγγελίες για σεξουαλικές επιθέσεις, το ίδιο ισχύει με τον στρατό».

Και προσθέτει: «Δεν υπήρχαν πάντα ξεχωριστές γυναικείες τουαλέτες με αποτέλεσμα οι γυναίκες να αναγκάζονται να ξεγυμνώνονται μπροστά στους άντρες, κάτι που τις έκανε να νιώθουν ιδιαίτερα ευάλωτες».

Τέλος, για τις γυναίκες προβλέπεται πιο ήπιο πρόγραμμα σωματικής εκπαίδευσης από τους άνδρες, αλλά μετά τις ασκήσεις έκαναν υποχρεωτικές αγγαρείες όπως καθαριότητες και μαγειρεία, από τις οποίες απείχαν οι άνδρες συνάδελφοί τους.

Η Λι υπηρέτησε μέχρι τα 28 της ως λοχίας σε μονάδα διαβιβάσεων μέχρι που πέρασε τα σύνορα με την Κίνα και από εκεί κατάφερε να περάσει στη Νότια Κορέα.