Forbes: "Ποτέ μην υποτιμάς την ικανότητα των πολιτικών να τα κάνουν σκατά. Αυτοί (δηλαδή οι Συριζοανέλ) κάνουν και τεράστιες μαλακίες"!

Καθώς άπαντες στο εξωτερικό και στο εσωτερικό μελετούν τα... μπάζα της ελληνικής οικονομίας μετά το βομβαρδισμό που δέχθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο, ο Tim Worstall αναζητεί το μάθημα από την ελληνική περίπτωση.

Στο τελευταίο άρθρο του στο Forbes, αναφέρει πως το ελληνικό μάθημα είναι το εξής: κανείς δεν πρέπει να υποτιμάει την ικανότητα των πολιτικών να τα κάνουν σκατά. «Είναι αλήθεια πως δεν το κάνουν πάντα, αλλά αυτή τη στιγμή το κάνουν. Συμβαίνει όταν έχουν στα χέρια τους την εξουσία πολλές φορές να οδηγούμε σε τεράστιες μαλακίες! Όπως βλέπουμε να συμβαίνει τώρα. Μάλλον, η λογική απάντηση σε αυτά είναι να μην επιτρέπουμε στους πολιτικούς να έχουν πολύ μεγάλη δύναμη, έτσι ώστε να μειώσουμε τις περιοχές της ζωής τις οποίες ενδεχομένως να χαλάσουν. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι, σήμερα, συμφωνούν σε αυτό».

Ο καθηγητής Οικονομικών Μπάρι Έιχενγκριν λέει πως την επόμενη φορά θα προσπαθήσει να θυμηθεί την ικανότητα των πολιτικών να κάνουν το λάθος πράγμα.

Το άρθρο αναφέρει πως από την αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, δίχως περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων. Για να συνέβαινε αυτό θα έπρεπε να υπάρξει μια συμβιβαστική λύση που θα τετραγώνιζε τον κύκλο.

Στο άρθρο σημειώνει πως τα μεγάλα λάθη του ευρώ σημειώθηκε πολύ νωρίς, από το 1989, οπότε και δεν ακούστηκε η άποψη του Τζον Μέιτζορ που μιλούσε ένα «σκληρό ecu», ένα κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα που θα λειτουργούσε παράλληλα με το κοινό νόμισμα και δεν θα τα καταργούσε. Αντ' αυτού προκρίθηκε η λύση του ευρώ και εκείνη η απόφαση έγινε για πολιτικούς λόγους. Κανονικά θα έπρεπε να περιλαμβάνει τη Γερμανία και τις χώρες της Μπενελούξ, τη Γαλλία και ίσως αργότερα την Ιταλία, αλλά σε καμία περίπτωση τις χώρες της περιφέρειας.

Ωστόσο, πάλι για πολιτικούς λόγους θεωρήθηκε πως πρέπει να εισέλθουν στη νομισματική ένωση περισσότεροι άνθρωποι με αποτέλεσμα να μπουν κάποιοι με τυφλά μάτια και με αριθμητικά κόλπα (βλ. Ελλάδα).

Το δεύτερο μεγάλο πολιτικό λάθος ήταν ότι η νομισματική ένωση δεν έπρεπε να γίνει δημοσιονομική ένωση. Σύμφωνα με τη δεύτερη ιδέα, οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα έπρεπε να χρηματοδοτούν την ελληνική ανεργία.

«Με τον τρόπο που στήθηκε το ευρώ, απλώς, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Μια νομισματική ένωση, χωρίς δημοσιονομική ένωση, και με τέτοιες οικονομικές ανισότητες, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει σε βάθος χρόνου. Η Ελλάδα είναι απλώς η άλλη πλευρά του ίδιου προβλήματος που έχει το ευρώ».

Ο Worstall επικαλείται τον καθηγητή Οικονομικών, Έϊχενγκριν που σημειώνει πως τα λάθη των τελευταίων μηνών δημιουργήθηκαν από τους πολιτικούς. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, τελικά, οι πολιτικοί δεν θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ασχολούνται με πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα. Με αυτό τον τρόπο θα περιοριστούν οι περιοχές στις οποίες μπορούν να κάνουν σκατά.