ThessBomb: Η «σχεδία» της γονικής αγάπης

Διεκδικούμε το δικαίωμα στη γονική αγάπη, στήνουμε γιορτές αλληλεγγύης, χρησιμοποιούμε την τέχνη για να γκρεμίσουμε τείχη, μαζεύουμε πυρηνικά μανιτάρια, βρίσκουμε το αντίδοτο στη λήθη, βγάζουμε απαγορευτικό στον «μετρ του καμακιού», χορεύουμε στους ρυθμούς της πανκ μαζί με τον Μπίλι Άιντολ, την Κρίσι Χάιντ των Πριτέντερς και τους Magic de Spell . Αυτά και άλλα πολλά, μόνο στη «σχεδία» Μαρτίου (τεύχος #24).

Από αυτή την Τετάρτη 25 Φερβουαρίου στους δρόμους της πόλης.

Έχει δικαίωμα ένα παιδί χωρισμένων γονιών να μεγαλώνει ταυτόχρονα και με τους δύο γονείς; Στην Ελλάδα όχι, αφού η χώρα μας είναι ανάμεσα στις ελάχιστες όπου η έννοια «μαζί για το παιδί» σταματά μετά το διαζύγιο. «Το δικαίωμα στη γονική αγάπη» είναι ο τίτλος του εκτενούς ρεπορτάζ που έγινε και το βασικό θέμα του εξωφύλλου του τεύχους Μαρτίου 2015.

Ένας ελβετοαμερικανός αυτοαποκαλείται ως ο «παγκόσμιος ηγέτης στις συμβουλές για επιτυχημένα ραντεβού, θησαυρίζοντας μέσα από σεμινάρια στα οποία διδάσκει την τέχνη του «καμακιού». Στην πραγματικότητα είναι ένας από τους πιο μισητούς άνδρες στον κόσμο, αφού η σκληρή βία των πρακτικών του που ωθεί στην σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών, έχει οδηγήσει στην απαγόρευση της εισόδου του σε πολλές χώρες. «Ο μετρ του καμακιού» είναι ο τίτλος του σκληρού ρεπορτάζ.

Ένα πρόγραμμα Τέχνης δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς κρατούμενους σε όλη την Ευρώπη να χτίσουν μια «γέφυρα» επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζεται στις φυλακές Αυλώνα και Θήβας με ξεχωριστά αποτελέσματα. «Υπερβαίνοντας τα τείχη» είναι ο τίτλος του αισιόδοξου ρεπορτάζ που μας ενώνει.

Έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια από το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα και σχεδόν 30 από την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ κι όμως οι τοξικές συνέπειες εξακολουθούν να δηλητηριάζουν τις ζωές μας. Περισσότερα στα «Πυρηνικά Μανιτάρια» της «σχεδίας» Μαρτίου.

Ο βραβευμένος κινηματογραφιστής Γιώργος Αυγερόπουλος μιλά για το νέο του ντοκιμαντέρ «Agora» και μας καλεί όλους να κοιτάξουμε κατάματα την σημερινή πραγματικότητα. Είναι το «Αντίδοτο στη λήθη».

Το κακό παιδί της πανκ Μπίλι Άιντολ (Billy Idol), στην δική του «Αντεπίθεση με νότες» θυμάται την επανάσταση που έφερε αυτό το περιθωριοποιημένο είδος μουσικής, που άνοιξε δρόμους, αλλά –όπως λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε- δεν κατάφερε να ανακόψει τον δρόμο της Μάργκαρετ Θάτσερ προς την εξουσία και να προκαλέσει την ζημιά που ήθελε και ο ίδιος στο πολιτικό κατεστημένο.

Η θρυλική τραγουδίστρια των Pretenders Κρίσι Χάιντ (Chrissie Hynde) εξομολογείται ότι μεγάλωσε με το μότο «δεν εμπιστεύομαι κανέναν πάνω από 30»(!), αποκαλύπτει το δικό της τρόπο κατά της κατάθλιψης και δηλώνει ευτυχισμένη ζώντας την «συνηθισμένη καθημερινότητα».

Στη «Γιορτή της Αλληλεγγύης» που έστησε η «σχεδία» το Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου, με αφορμή τη Διεθνή Εβδομάδα Πωλητών περιοδικών δρόμου, συμμετείχαν χιλιάδες συμπολίτες μας, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Κάποιοι εξ αυτών, αναγνώστες και φίλοι, από το χώρο των Γραμμάτων και των Τεχνών φόρεσαν το γιλέκο για μια ώρα και γνωρίστηκαν με τη ζωή στο «πόστο». Το πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ από εκεινη τη δράση είναι μια από τις αναπόφευκτες συνέπειες.

Ο Θοδωρής Βλαχάκης συναντά τον Γιώργο Αρχοντάκη και μαζί ξετυλίγουν την ιστορία των Magic De Spell, μιας από τις πιο παλιές ροκ μπάντες της χώρας μας που πορεύτηκε χωρίς καλλιτεχνικές εκπτώσεις και συμβιβασμούς.

Ο Γιώργος Μπαζίνας ξυπνά από τον εφιάλτη μιας «Επικίνδυνης Αποστολής», όπου πήγαν πολλοί, αλλά γύρισαν λίγοι, ο Άγγελος Τσέκερης με αφορμή μια παγκόσμια κινηματογραφική επιτυχία μας παρουσιάζει τις διάφορες «αποχρώσεις της πατρίδας μας», ο Βαγγέλης Χερουβείμ αφηγείται έναν χειμωνιάτικο εφιάλτη, ο φακός του Κωστή Μπακόπουλου καταγράφει τη ζωή στην Αθήνα ένα απόγευμα καθημερινής. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, απολαμβάνουμε αρμένικες γεύσεις που έφτασαν στην Αθήνα από το Ερεβάν ελέω Ναγκόρνο Καραμπάχ και κλείνουμε τραπέζι σττο Κερατσίνι όπου ένας ατίθασος «Βετεράνος του Βιετνάμ» μας σερβίρει πολίτικες γεύσεις.

Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #24 της «σχεδίας» (Μάρτιος 2015), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015.
Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
«122 εφημερίδες δρόμου, 41 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.street-papers.org).