fsyrigos@enet.gr
Μετά τα ανατριχιαστικά γεγονότα του ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου έδωσε εντολή στον αρμόδιο υπουργό, Π. Γερουλάνο, να πλύνει τη βρομερή μπουγάδα του ποδοσφαίρου.
Και εκείνος, άσχετος τόσο με το αντικείμενο όσο και με την άσκηση πραγματικής πολιτικής, ανακοίνωσε ότι οι ομάδες που προκαλούν επεισόδια θα τιμωρούνται με δραστική μείωση της οικονομικής τους επιχορήγησης από τον ΟΠΑΠ!
Πονάει χέρι, κόψει χέρι! Μέχρι εκεί φτάνει η πολιτική μεγαλοφυΐα του «πρίγκιπα Παύλου» και με βάση αυτή τη μεγαλοφυΐα θα πορευθούμε, ως φαίνεται, ενάντια σε όλα τα κακώς κείμενα του αθλητισμού. Αλλη απόδειξη αυτής της βλακώδους πολιτικής, η πρόταση για αναβολή των επικείμενων τελικών μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, σε άλλα σπορ. Ετσι ώστε να αποδειχθεί, με τον πιο αδιάψευστο τρόπο, ότι η αλητεία και ο χουλιγκανισμός είναι ισχυρότεροι από τον αθλητισμό και την έννομη τάξη...
Οι τιμωρητικές πράξεις, λοιπόν, αλλά και γενικότερα οι σπασμωδικές αντιδράσεις, δεν είναι πολιτική. Πόσο μάλλον σε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο έχει τις ρίζες του 10ετίες πίσω και είναι πολύ πιο σύνθετο απ' ό,τι μπορούν να αντιληφθούν οι έχοντες το καρπούζι, αλλά και το μαχαίρι. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι τα αίσχη του Μαρινάκη και οπαδών του Ολυμπιακού είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος και όχι ολόκληρο το πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με το ποιον αθλητισμό προωθεί η πολιτεία, γιατί τον προωθεί και τι ζητά από αυτόν.
Από την ημέρα που καθιερώθηκε το «Πάμε Στοίχημα», το ελληνικό κράτος, είτε απευθείας είτε μέσω του ΟΠΑΠ, προωθεί με όλες του τις δυνάμεις το ποδόσφαιρο. Γιατί αυτό είναι το αποτελεσματικότερο εργαλείο του Στοιχήματος, το οποίο με τη σειρά του αποχαύνωσε τον κόσμο και γεμίζει τα δημόσια ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι ο τζόγος καθορίζει την αθλητική πολιτική, η οποία, με τη σειρά της, οδηγεί στην αποθέωση του ποδοσφαιρικού τίποτα και στην εξαφάνιση όλων των άλλων αθλημάτων.
Αυτή, λοιπόν, η καταστροφική πολιτική, ακυρώνεται μόνο με μια άλλη πολιτική και όχι με αντιδράσεις της πλάκας σαν αυτές του Γερουλάνου. Και αυτή η άλλη πολιτική, πρώτα απ' όλα επιβάλλει να πάψει ο ΟΠΑΠ να υποκαθιστά την κυβερνητική πολιτική. Αλλωστε, πού ξανακούστηκε ένα τζογαδόρικο, ένα πλυντήριο μαύρου χρήματος, που φιμώνει και χειραγωγεί τα μέσα ενημέρωσης, να καθορίζει, με βάση τα συμφέροντά του, το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού;
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως αποδείχθηκε στο τελευταίο ντέρμπι, με ευθύνη των παραγόντων του, της στρατολογημένης από τους μεγάλους συλλόγους αλητείας, αλλά και του κράτους, που ανέχεται και πριμοδοτεί, είναι το κακό σπυρί του αθλητισμού μας. Και για να σπάσει αυτό το σπυρί, χρειάζονται γενναία μέτρα, που δεν θα αφήσουν περιθώρια ελιγμών και επιβίωσης στους εκφραστές του.
Η χρηματοδότηση από τον ΟΠΑΠ, ή το κράτος, πρέπει να κοπεί. Αλλωστε, είναι αποδεδειγμένο ότι τα λεφτά στο «Πάμε Στοίχημα» τα φέρνουν τα ξένα πρωταθλήματα και όχι το ελληνικό, που κολυμπάει μέσα στην αναξιοπιστία.
Η συμπεριφορά των παραγόντων πρέπει να ελεγχθεί, μαζί με την προέλευση και το γενικότερο ποιόν τους, πράγματα που εύκολα αποδεικνύονται. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να έχουν ομάδες στην Α' και τη Β' Εθνική πρόεδροι των οποίων η κοινωνική συμπεριφορά αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Οι οργανωμένοι οπαδοί πρέπει να πάψουν να είναι οργανωμένοι και να δρουν καλυπτόμενοι από τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες, οι οποίες, εκτός όλων των άλλων, τους εμπιστεύονται και ρόλο «σεκιούριτι»! Βάζουν, δηλαδή, τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα...
Και η ελληνική πολιτεία πρέπει, επιτέλους, να κοιτάξει λίγο παραπέρα. Στους αθλητικούς συλλόγους που δεν μπορούν να λειτουργήσουν πια και στα αθλήματα, που, ενώ έχουν προσφέρει τις μεγαλύτερες διεθνείς επιτυχίες, τώρα κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, επειδή το μεγάλο τζογαδόρικο έχει ταυτιστεί με το ποδόσφαιρο και το προωθεί, μαζί με όλη τη βρομιά του, με όλα τα μέσα.
Μετά τα ανατριχιαστικά γεγονότα του ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου έδωσε εντολή στον αρμόδιο υπουργό, Π. Γερουλάνο, να πλύνει τη βρομερή μπουγάδα του ποδοσφαίρου.
Και εκείνος, άσχετος τόσο με το αντικείμενο όσο και με την άσκηση πραγματικής πολιτικής, ανακοίνωσε ότι οι ομάδες που προκαλούν επεισόδια θα τιμωρούνται με δραστική μείωση της οικονομικής τους επιχορήγησης από τον ΟΠΑΠ!
Πονάει χέρι, κόψει χέρι! Μέχρι εκεί φτάνει η πολιτική μεγαλοφυΐα του «πρίγκιπα Παύλου» και με βάση αυτή τη μεγαλοφυΐα θα πορευθούμε, ως φαίνεται, ενάντια σε όλα τα κακώς κείμενα του αθλητισμού. Αλλη απόδειξη αυτής της βλακώδους πολιτικής, η πρόταση για αναβολή των επικείμενων τελικών μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, σε άλλα σπορ. Ετσι ώστε να αποδειχθεί, με τον πιο αδιάψευστο τρόπο, ότι η αλητεία και ο χουλιγκανισμός είναι ισχυρότεροι από τον αθλητισμό και την έννομη τάξη...
Οι τιμωρητικές πράξεις, λοιπόν, αλλά και γενικότερα οι σπασμωδικές αντιδράσεις, δεν είναι πολιτική. Πόσο μάλλον σε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο έχει τις ρίζες του 10ετίες πίσω και είναι πολύ πιο σύνθετο απ' ό,τι μπορούν να αντιληφθούν οι έχοντες το καρπούζι, αλλά και το μαχαίρι. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι τα αίσχη του Μαρινάκη και οπαδών του Ολυμπιακού είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος και όχι ολόκληρο το πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με το ποιον αθλητισμό προωθεί η πολιτεία, γιατί τον προωθεί και τι ζητά από αυτόν.
Από την ημέρα που καθιερώθηκε το «Πάμε Στοίχημα», το ελληνικό κράτος, είτε απευθείας είτε μέσω του ΟΠΑΠ, προωθεί με όλες του τις δυνάμεις το ποδόσφαιρο. Γιατί αυτό είναι το αποτελεσματικότερο εργαλείο του Στοιχήματος, το οποίο με τη σειρά του αποχαύνωσε τον κόσμο και γεμίζει τα δημόσια ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι ο τζόγος καθορίζει την αθλητική πολιτική, η οποία, με τη σειρά της, οδηγεί στην αποθέωση του ποδοσφαιρικού τίποτα και στην εξαφάνιση όλων των άλλων αθλημάτων.
Αυτή, λοιπόν, η καταστροφική πολιτική, ακυρώνεται μόνο με μια άλλη πολιτική και όχι με αντιδράσεις της πλάκας σαν αυτές του Γερουλάνου. Και αυτή η άλλη πολιτική, πρώτα απ' όλα επιβάλλει να πάψει ο ΟΠΑΠ να υποκαθιστά την κυβερνητική πολιτική. Αλλωστε, πού ξανακούστηκε ένα τζογαδόρικο, ένα πλυντήριο μαύρου χρήματος, που φιμώνει και χειραγωγεί τα μέσα ενημέρωσης, να καθορίζει, με βάση τα συμφέροντά του, το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού;
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως αποδείχθηκε στο τελευταίο ντέρμπι, με ευθύνη των παραγόντων του, της στρατολογημένης από τους μεγάλους συλλόγους αλητείας, αλλά και του κράτους, που ανέχεται και πριμοδοτεί, είναι το κακό σπυρί του αθλητισμού μας. Και για να σπάσει αυτό το σπυρί, χρειάζονται γενναία μέτρα, που δεν θα αφήσουν περιθώρια ελιγμών και επιβίωσης στους εκφραστές του.
Η χρηματοδότηση από τον ΟΠΑΠ, ή το κράτος, πρέπει να κοπεί. Αλλωστε, είναι αποδεδειγμένο ότι τα λεφτά στο «Πάμε Στοίχημα» τα φέρνουν τα ξένα πρωταθλήματα και όχι το ελληνικό, που κολυμπάει μέσα στην αναξιοπιστία.
Η συμπεριφορά των παραγόντων πρέπει να ελεγχθεί, μαζί με την προέλευση και το γενικότερο ποιόν τους, πράγματα που εύκολα αποδεικνύονται. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να έχουν ομάδες στην Α' και τη Β' Εθνική πρόεδροι των οποίων η κοινωνική συμπεριφορά αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Οι οργανωμένοι οπαδοί πρέπει να πάψουν να είναι οργανωμένοι και να δρουν καλυπτόμενοι από τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες, οι οποίες, εκτός όλων των άλλων, τους εμπιστεύονται και ρόλο «σεκιούριτι»! Βάζουν, δηλαδή, τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα...
Και η ελληνική πολιτεία πρέπει, επιτέλους, να κοιτάξει λίγο παραπέρα. Στους αθλητικούς συλλόγους που δεν μπορούν να λειτουργήσουν πια και στα αθλήματα, που, ενώ έχουν προσφέρει τις μεγαλύτερες διεθνείς επιτυχίες, τώρα κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, επειδή το μεγάλο τζογαδόρικο έχει ταυτιστεί με το ποδόσφαιρο και το προωθεί, μαζί με όλη τη βρομιά του, με όλα τα μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ