Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

Η Μακεδονία Μας

Γράφει ο Χαρίλαος Ζήκος, Πρόεδρος Διαπολιτιστικού Συλλόγου «Μακεδονία» Βιέννης

Ως Έλληνας της Διασποράς, με τις ρίζες μου να βρίσκονται στη Μακεδονική Γη, αισθάνομαι βαθιά υπερήφανος για τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής μου. Έναν τόπο, που μέσα από πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων, γραπτές μαρτυρίες αρχαίων, ρωμαίων, βυζαντινών και νεότερων συγγραφέων, αμέτρητα μνημεία χιλιετηρίδων, επιβεβαιώνεται η πεμπτουσία του Ελληνισμού: Η κοινή πολιτιστική ταυτότητά μας, η γλώσσα μας, η ονοματολογία μας, οι κοινοί πολιτικοί, θρησκευτικοί και κοινωνικοί θεσμοί μας.

Βέβαια, ζώντας περισσότερο από 50 χρόνια στη Βιέννη, όπου δραστηριοποιούμαι στον τομέα της γούνας, βρέθηκα συχνά στη δυσάρεστη θέση να υπερασπίζομαι και να αποδεικνύω τα αυτονόητα της ιστορικής διαδρομής και των συμβόλων του Ελληνικού Έθνους. Ιδιαίτερα όταν οι Σκοπιανοί έστηναν σε κάθε συνοικία της πόλης τα «Μακεδονι-κά Πολιτιστικά Κέντρα», τα «Μακεδονικά Σχολεία», τις «Μακεδονικές Εκκλησίες» κ.ά. Η αλήθεια είναι ότι αγανακτούσα, καθώς μου φαινόταν αδιανόητος ο τρόπος οικειοποίη-σης της εθνικής ταυτότητας των Μακεδόνων, που είναι ξένη προς την ιστορική διαδρομή των Σκοπιανών.

Έτσι, το 1993, μαζί με μια μικρή ομάδα Ελλήνων που ζουν και εργάζονται στην Αυστρία, ιδρύσαμε τον Διαπολιτιστικό Σύλλογο «Μακεδονία» Βιέννης. Ξεκινήσαμε ουσιαστικά μία «εκστρατεία» ενημέρωσης, για να αποτρέψουμε την προσπάθεια επαναπροσδιορι-σμού της ιστορίας και των δεδομένων της Μακεδονίας μας. Συχνά βαδίσαμε σε δύσκολα μονοπάτια, για να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη στην Αυστρία και τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο. Μέσα από διαλέξεις και εκδηλώσεις επιστημόνων και καλλιτεχνών διεθνούς κύρους, επιδοθήκαμε με υπομονή και επιμονή, στην παρουσίαση των ιστορι-κών τεκμηρίων, που ορίζουν εδώ και 4.000 χρόνια τη γεωγραφική θέση, το όνομα, τα σύμβολα και τους κατοίκους της Μακεδονίας.

Για να ισχυροποιήσουμε τις θέσεις μας, τον Απρίλιο του 1994 κατοχυρώσαμε νομικά την αποκλειστική χρήση του ονόματος «Μακεδονία» και του εμβλήματος του Ήλιου της Βεργίνας, ως χαρακτηριστικά του Συλλόγου μας, αποκλείοντας τους Σκοπιανούς από τη χρήση κάθε σχετικού επιθετικού προσδιορισμού. Μάλιστα, τον Σεπτέμβριο του 1995, έγινε δεκτή η αίτησή μας στον Διεθνή Οργανισμό Προστασίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας (International Register of the WIPO) στη Γενεύη, για τη διεθνή κατοχύρωση του ονόματος Μακεδονία (Makedonien, Macedonien, Makedonia, Macedonia, Mazedonia, Macedoine) και του συμβόλου του Ήλιου της Βεργίνας, σε 37 χώρες-μέλη της σχετικής διεθνούς Συμφωνίας της Μαδρίτης.

Το 2013, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων πορείας του Διαπολιτιστικού Συλλόγου «Μακεδονία» Βιέννης, ο Καθηγητής Ευθύμιος Βαρλάμης χαρακτήρισε τα μέλη του –στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος– ως τους «ακρίτες, που με το ενδιαφέρον τους βλέπουν όλους τους κινδύνους και τις απειλές που υφίσταται η Μακεδονία. Όταν λέμε Μακεδονία, δεν εννοούμε μόνο τη γεωγραφική περίμετρο, αλλά το σύνολο των πολιτι-στικών επιτευγμάτων, μέσα στο πλαίσιο του Ελληνισμού. Ήδη, η σύγχρονη ιστορία τέχνης μιλάει για τη Μακεδονική Τέχνη (ως αναπόσπαστο μέλος της Ελληνικής), που άρχισε από την τεχνολογία της πολεοδομίας ελληνικών πόλεων σε όλες τις χώρες της Εγγύς Ανατολής και της Ασίας».

Σήμερα, οι χειρισμοί και οι αποφάσεις της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας για τα Σκόπια, έχουν ξεσηκώσει τους Έλληνες της Διασποράς, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Μακεδόνες και μη, διερωτούνται πλέον εάν ο Ελληνικός Πολιτισμός αποτελεί αντικείμε-νο του γνωστικού πεδίου των πολιτικών μας και εάν χρειάζονται βοήθεια για την κατα-νόησή του, ώστε να αποτελέσει γνώμονα των αποφάσεών τους!

Ο Πιέρο Μπορντίν, Αυστριακός θεατράνθρωπος και Ιδρυτής – Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Καρνούντουμ, σημειώνει χαρακτηριστικά ότι: «Ο πολιτισμός είναι το κλειδί για την κατανόηση της Ελληνικής Κληρονομιάς. Αν υπήρχε σήμερα στη Διεθνή Κοινότητα περισσότερος πολιτισμός, δεν θα ήταν αναγκαίο να προσπαθούμε να δείξουμε πού είναι οι ρίζες των Μακεδόνων. Δυστυχώς, ακόμη και μερικοί αρχηγοί κρατών δεν έχουν την παιδεία για να θυμηθούν από που προέρχονται οι ρίζες, όχι μόνο των Μακεδόνων, αλλά του Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Πολιτισμού».

Η προσπάθεια επίλυσης ενός χρόνιου και επικίνδυνου προβλήματος, παρουσιάζει μια εξαιρετικά «περίεργη προχειρότητα», όπως επισημαίνει στην «Καθημερινή» ο Ν. Κωνσταντάρας. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν ΚΑΝΕΙΣ δεν ενημερώθηκε για την πορεία της διαπραγμάτευσης, αλλά επιζητήθηκε η καθολική στήριξή της από τους εκπροσώπους των πολιτών στη Βουλή και τον ελληνικό λαό. Δεν θα σταθώ στο γεγονός, από που θα λέγονται ότι κατάγονται τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Από τη Νότια, την Ανατολική ή τη Δυτική Μακεδονία; Γιατί αυτό θεωρείται από κάποιους ως… απλοϊκό!

Είμαι Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος, που κατάγεται από τη Μακεδονία, όπως οι πρόγονοι και οι απόγονοί μου και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει την Μακεδονική «Ταυτότητά» μας. Οι εταίροι μας στην Ε.Ε., οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ και οι ηγέτες Διεθνών Οργανισμών, επικροτούν τη συμφωνία με τα Σκόπια! Ο δρόμος, όμως, μέχρι την επικύρωσή της είναι μακρύς, πολύ μακρύς, καθώς το μέτωπο αντίδρασης των Ελλήνων είναι σχεδόν πάνδημο, όπως το 1990. Η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί λύση; Ή μήπως είναι μια ριψοκίνδυνη κίνηση, που αποδυναμώνει τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ;

Το γεγονός ότι 140 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα «Σκόπια» ως Μακεδονία, ότι μέχρι σήμερα κάποια πολιτικά σχήματα σχεδίαζαν επιθετικό γεωγραφικό προσδιορισμό στην ονομασία Μακεδονία για τα Σκόπια, δεν σημαίνει κάτι για το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού. Η όποια λύση για το Σκοπιανό δεν μπορεί να είναι συγκυριακή, αλλά ιστορική και αποδεκτή από τους Έλληνες.


Χαρίλαος Ζήκος
Πρόεδρος Διαπολιτιστικού Συλλόγου
«Μακεδονία» Βιέννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ